Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

`Ετσι αποδίδεται στην ελληνική Π. Διαθήκη των Ο' η σκοτεινή και δυσεξακρίβωτης σημασίας εβραϊκή λέξις "σελά", που απαντά 7 φορές στους  ψαλμούς και 3 φορές στον Αββακούμ (και μάλιστα στο τέλος του στίχου ή της στροφής` σπάνια στο μέσον). Ο Ακύλας και ο Θεοδοτίων την ερμήνευσαν ως "αεί", ο  Ιερώνυμος ως "semper"("πάντα") και άλλοι παλιοί ερμηνευτές:"έως τους αιώνας"ή "δια παντός"(Ωριγένης). Από τους νεότερους, ο Γκεζένιους τη θεωρεί "μουσική παύση", ο δε Κάσσελ σχετίζει το "σελά"προς το ελληνικό "ψάλλε". Υποστηρίχτηκε ακόμα ότι πρόκειται για μουσικό παράγγελμα, που έχει τη σημασία του "da capo"("εξ' αρχής"). `Ομως ως πιθανότερη εκδοχή ισχύει ακόμα εκείνη «των Ο'», που, μεταφράζοντας ως «διάψαλμα», εννοούν την ενδιάμεση οργανική υπόκρουση  μεταξύ 2 (ή περισσότερων) τμημάτων ψαλμού (δηλαδή, είδος intermezzo). Ιδού και 2 άλλες πατερικές ερμηνείες:"Τ`ο διάψαλμα μουσικο~υ μέλους {η τροπ~ης γενομένης {η διανοίας κα`ι δυνάμεως λόγου [εναλλαγ~ης"(Μ. Αθανάσιος), "{ Εστιν ο@υν τ`ο διάψαλμα ]ως {αν τ`ις ορ?ω   περιλαβ`ων ε{ιποι, μεταξ[υ τ~ης  ψαλμωδίας γενομένη κατ`α τ`ον [αθρόον [επηρέμησις, πρ`ος ]υποδοχ`ην το~υ θεόθεν [επικρινομένου νοήματος"(Γρηγόριος Νύσσης).