Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(?νδρoς 31.3.1912-7.12.1997). Ο κατά κόσμον Νικόλαος Ψαριανός, μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης (από 14.11.1957) και προηγουμένως, βοηθός Επισκοπής Αθηνών (υπό τον τίτλον "Ρωγών":1952-1957) είναι από τις διαπρεπέστερες φυσιογνωμίες της εκκλ. μουσικής του Καιρού μας. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Παν/μίου Αθηνών. Το 1934 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1945, πρεσβύτερος. Υπηρέτησε ως πρωτοσύγκελλος στην Τρίπολη και την Αθήνα. Από το 1958 εκδίδει την εκκλ. και φιλολογική επετηρίδα "Οικοδομή". Διετέλεσε πρόεδρος της Μονίμου Συνοδικής Επιτροπής Θείας Λατρείας καθώς και της Εκκλησιαστικής Τέχνης και Μουσικής. Χρημάτισε βοηθός επίσκοπος των αρχιεπισκόπων Αθηνών Σπυρίδωνος (1949-1956) και Δωροθέου (1956-1957). Τα κυριότερα έργα του:"Ακολουθία και βίος της οσιομάρτυρος Φιλοθέης"(1953), "Συμβολή εις το ζήτημα της ελληνικής εκκλησιαστικής ή βυζαντινής μουσικής"(1957), "Die  Byzantinische Musik in der Griechischen Orthodoxen Kirchen"(1960 και στα ελληνικά, ως:"] Η βυζαντιν`η μουσικ`η [εν τ~?η [ Ορθοδόξ?ω ] Ελληνικ~?η [ Εκκλησί?α"), «Η αρχαία μουσική του Ακάθιστου Ύμνου"(1961), "Δημοσιογραφικά"(1962), "Μαρτυρία Ιησού Χριστού"(1963), "Εκκλησιαστικά βυζαντινά εμβατήρια"(1966), "Η Βυζ. Μουσική ως εξηγείται και ως παρεδόθη"(1967), "Η Θεοτόκος εν τη Ορθοδόξω υμνωδία"(1968), "Η Βυζ. Μουσική"(1969), "Η Θεία Λειτουργία"(1986). Εκτός αυτών, δημοσίευσε πολλούς λόγους και ορισμένες βιβλιοκρισίες στην Επετηρίδα της Εταιρίας Βυζαντινών Σπουδών. Επίσης, συγκέντρωσε τα έργα του, που αφορούν στην εκκλ. μουσική, υπό τον γενικό τίτλο "Μουσικολογικά". Με εισήγησή του, η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε στις 24.6.1970 να συστήσει το `Ιδρυμα Βυζαντινής Μουσικολογίας (που άρχισε να λειτουργεί τον Μάιο του 1972). Το 1981, πάλι με πρωτοβουλία του, συντάσσεται από τον Γρ. Στάθη (επιστημονικό συνεργάτη στο `Ιδρυμα Βυζαντινής Μουσικολογίας) υπόμνημα που υποβλήθηκε στην Ιερά Σύνοδο, στις Μητροπόλεις, στα Υπουργεία, κ.λπ. και περιείχε συγκεκριμένα μέτρα για την προαγωγή της βυζ. μουσικής και ιδιαίτερα, της ψαλτικής τέχνης. Είναι πρόεδρος της "Συνοδικής Επιτροπής Εκκλησιαστικής Τέχνης και Μουσικής"και Διευθυντής του Συνοδικού "Ιδρύματος Βυζαντινής Μουσικολογίας". Το 1989 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών. Από τις συνθέσεις του οι γνωστότερες είναι:ο 8ηχος πολυέλεος "Της δεήσεώς μου"και ο `Υμνος του Πανελληνίου Συνδέσμου Ιεροψαλτών Αθηνών "Λύραν την πνευματοκίνητον". Ιεράρχες όπως ο σεβασμιότατος Σερβίων και Κοζάνης τιμούν όχι μόνο το σχήμα τους, αλλά και ολόκληρο το Ελληνικό `Εθνος.