Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Κοζάνη, 1917 - 1947). Εξαιρετικά ταλαντούχος Κοζανίτης συνθέτης και κοντραμπασίστας, που έφυγε νωρίς από φυματίωση πριν προλάβει να ξεδιπλώσει ολόκληρο το ταλέντο του. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στην Κοζάνη (στη διάρκεια των οποίων υπήρξε αυτοδίδακτος μαντολινίστας, κλαρινετίστας στη Φιλαρμονική της "Πανδώρας"Κοζάνης και βαρύτονος-χορωδός στη Χορωδία του Αγίου Νικολάου) σπούδασε (από το 1942) στο ΚΩΘ αρμονία (τάξη Γ. Βακαλόπουλου) και κοντραμπάσο. Πριν από τον Πόλεμο υπηρέτησε για 2 χρόνια ως δάσκαλος στο Βοσκοχώρι Κοζάνης. Σημαντικό ρόλο στη μουσική του μόρφωση έπαιξαν οι Θ. Καρακάσης (μαέστρος της Χορωδίας του Αγίου Νικολάου Κοζάνης), Τ. Χρυσοχόυ (γυμνασιακός του φίλος και γνώστης των θεωρητικών της μουσικής), Β. Κοριτσάνης (δ/ντής του Ωδείου Κοζάνης) και Ν. Λιούφης (φίλος του θεωρητικά καταρτισμένος στη μουσική). Την Κατοχή συνελήφθη και κρατήθηκε στο στρατόπεδο "Παύλου Μελά", από όπου με διαταγή των κατακτητών περιλήφθηκε στην ανασυγκροτημένη Συμφωνική Ορχ. Θεσ/νίκης (με αρχιμουσικούς τους Χάρτμαν, Φρίκε και Γιουγκ). "Οι πρόβες της ορχήστρας γινόταν στο Στρατιωτικό Θέατρο, αρκετά μακριά από το σπίτι του Δόδουρα, και έτσι υποχρεωνόταν να κουβαλάει για πολλές ώρες στα χέρια του το ογκώδες κοντραμπάσο, πράγμα που κλόνισε ανεπανόρθωτα την ούτως ή άλλως ταλαιπωρημένη υγεία του"(Θ. Ταμβάκος). Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, παρά τα σοβαρά προβλήματα της υγείας του, εργάστηκε με όλες τις δυνάμεις του στρατευμένος στην ιδέα της "Εθνικής Μουσικής". Έτσι, κοντά στις συνθέσεις του σε ευρωπαϊκή τεχνοτροπία ("Δυτικομακεδονική Ραψωδία", "Ονειροπόλημα"για πιάνο, κ.λπ.), υπάρχουν τα έργα του που εμπνέονται από τα υπέροχα ελλ. λαϊκά μοτίβα ("Ελληνικό κουαρτέτο εγχόρδων", "Σταυραετός", κ.λπ.) καθώς και οι εκκλησιαστικές συνθέσεις του για ανδρική χορωδία ("Κύριε ελέησον", "?γιος ο Θεός", "Χερουβικόν", κ.λπ.). Ένα μέρος του έργου του αποτελούν τραγούδια για 4φωνη ανδρική χορωδία ("Η νύχτα", "Πρωτοτάξιδο", "Αγνό κι αιθέριο πλάσμα", "Τα μάτια", "Το χαμόγελο", "Παράδοξο", κ.λπ.), τραγούδια για 4φωνη μικτή χορωδία ("Το φεγγάρι ξαπλώθη ψηλά", "Στα ξέπλεκά σου τα μαλλιά", "Θά 'ρθω", κ.λπ.) και μονωδίες ("Στο σταυραετό", "Κλάψε τώρα", κ.λπ.). Επίσης ασχολήθηκε με τα δημοτικά τραγούδια, διασκευάζοντάς τα σε 4φωνα δημώδη χορωδιακά ("Μηλιά μου", "Νοσταλγία"ή "Ο ανήφορος", "Ήλιο μ' τί άργησες να βγεις", "Ρύζι έσπερνα", "Ου Μήλιους ου πιρήφανους", κ.λπ.). Μέρος του έργου του αποτελούν και ορισμένα κομμάτια για Μπάντα ("Δυτικομακεδονική Ραψωδία αρ. 1", "Εμβατήριο Ι"και "ΙΙ"). Το 1986, ο Σύλλογος Κοζανιτών Θεσ/νίκης "?γιος Νικόλαος"και το Περιοδικό του "Ελιμειακά"εξέδωσαν (με εξυπακουόμενες προσπάθειες και θυσίες) όλα τα διασωθέντα έργα του συνθέτη (εκτός από τα έργα του για Μπάντα) καθώς και ένα πολυσέλιδο τεύχος-εργοβιογραφικό Αφιέρωμα. (Για περισσότερες πληροφορίες, εκτός από το προαναφερμένο τεύχος, δες και σχετικό άρθρο του Θωμά Ταμβάκου στην εφημερίδα "Νέοι Αγώνες Ηπείρου"-27.6.1995).