Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Σύγχρονη εκλεκτή Αθηναία υψίφωνος. Σπουδασε στο Ελληνικό Ωδείο (με τη Ν. Φραγκιά-Σπηλιοπούλου). Απεφοίτησε το 1951 με Α' βραβείο και τιμητικό έπαθλο. Επίσης, είναι διπλωματούχος (αριστούχος) της Μουσικής Ακαδημίας Βιέννης, των Σχολών:τραγουδιού (E. Rado), όπερας (J. Witt) και Lied-Οratorium (J. Patrak). Κατά τη διάρκεια των 4ετών σπουδών της στην Αυστρία, έδωσε πολλά ρεσιτάλ και συμμετέσχε ως σολίστ σε συμφωνικές συναυλίες στη Βιέννη και στο `Ινσμπρουκ. Επίσης, σολίστ με ΚΟΑ, ΚΟΘ, Συμφωνική του ΕΙΡ. Το 1964 εντάχθηκε στα μόνιμα στελέχη της ΕΛΣ (όπου πρωτοεμφανίστηκε ως "Μπατερφλάυ") και στη συνέχεια πρωταγωνίστησε σε δεκάδες παραστάσεις, τραγουδώντας στις όπερες:"Παλιάτσοι", "Μποέμ", "Μπατερφλάυ", "Κάρμεν", "Μυστικός γάμος", «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» (Φεστιβάλ Αθηνών 1967), "Ντον Τζοβάννι", "Τσάρος και ξυλουργός", "Αγάπη των τριών πορτοκαλιών", "Απόγευμα της Αγάπης", «Το Δαχτυλίδι της μάνας», "`Ετσι κάνουν όλες", «Ο Σενιορ Μπρουσκίνο», «Ο Μαγικός αυλός», «Η `Εξυπνη», «Το Σπίτι των 3 κοριτσιών», «Φάλσταφ», «Διδώ και Αινείας», «Γάμοι του Φίγκαρο», «Λα Μάμμα» (του Ντονιτσέττι), «Η Στέψη της Ποππαίας», «Σόου Μπόουτ», «Παραμύθια Χόφμαν», «Απάχηδες των Αθηνών» (Τιτίκα), «Κώστας Καρυωτάκης» (Φαίδρα), κ.λπ. `Εχει εμφανιστεί και στο εξωτερικό (Αυστρία, Γερμανία, Ελβετία, Τυνησία και Κύπρο). Επίσης ειδικεύτηκε στο έντεχνο ελληνικό τραγούδι και οι ερμηνείες της θεωρήθηκαν αντιπροσωπευτικές, καλύπτοντας ρεπερτόριο που ξεπέρασε τα 350 τραγούδια (μιας εκατοντάδας συνθετών όλων των εποχών). "Με αυτό το πολύτιμο και σπάνιο ρεπερτόριο", γράφει ο Μ.Α. Ράπτης, "προέβαλλε το άγνωστο ελληνικό λυρικό τραγούδι με συναυλίες που διοργάνωνε το Υπουργείο Πολιτισμού, τόσο στην Αθήνα και την επαρχία όσο και σε χώρες του εξωτερικού, εκπροσωπώντας την Ελλάδα". Τέλος, συγκαταλέγεται στα μέλη του "ΔΣ Μουσικής"της Ουνέσκο. Συνταξιοδοτήθηκε το 1988, ύστερα από αίτησή της. Από ετών διδάσκει τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο (στους μαθητές της ο Βασίλης Μαύρος, κ.ά.).