δόχμιος Πεντασύλλαβος πους, αποτελούμενος συνήθως από 2 βραχείες και 3 μακρές συλλαβές. Επιδεχόταν πολλές παραλλαγές και όφειλε το όνομά του σ' αυτήν ακριβώς τη δυνατότητα ποικιλίας και ρυθμικής ανομοιογένειας. Ήταν ο κατ' εξοχήν στίχος της αττικής τραγωδίας. Δεν απαντάται πριν από τον Αισχύλο (γι' αυτό υποστηρίζεται ότι αυτός τον εφηύρε). Οι συνηθέστερες μορφές του είναι: υ ––υ– ή υυυ– υ–(με αναλυμένη τη μία μακρά συλλαβή). Μπορεί επίσης να υποστηριχτεί ότι ο δόχμιος συντίθεται "από ίαμβο, ανάπαιστο και παιάνα". ,
|
|