Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Μελόδραμα του Δ. Λαυράγκα σε λιμπρέτο δικό του, εμπνευσμένο από το δημοτικό τραγούδι:"Η κακιά γυναίκα"(υπάρχει στη Συλλογή του Passov). Από το ίδιο τραγούδι εμπνεύστηκε και ο ποιητής Σπ. Βασιλειάδης την υπόθεση της "Γαλάτειάς"του. `Ομως, ενώ αυτός τροποποίησε την πλοκή, ο Λαυράγκας έμεινε πιστός στα όσα διηγείται το τραγούδι. Η υπόθεση του έργου (με έντονο το "βεριστικό"στοιχείο) έχει ως εξής:<ενώ οι χωρικοί συγκεντρώνονται ξημερώματα στη πλατεία και αναχωρούν για τον τρύγο, ο Λάμπρος βασανισμένος από ένοχο έρωτά προς τη Μάρω, τη γυναίκα του αδελφού του Χρόνη, δεν τους ακολουθεί. Την περιμένει κι όταν εκείνη έρχεται, της εξομολογείται τα αισθήματά του καθώς και την απόφασή του να φύγει για πάντα μακριά της. Η Μάρω όμως, όχι μόνο ανταποκρίνεται, αλλά τον προτρέπει να διεκδικήσει μέχρι θανάτου το μερίδιο της πατρικής περιουσίας που ο σύζυγός της αδίκως του παρακρατεί. Ο Λάμπρος ορκίζεται ότι θα σκοτώσει τον αδελφό του και κρύβεται περιμένοντάς τον. Φτάνει ο Χρόνης γελαστός και τότε ο Λάμπρος τραβάει το μαχαίρι και του ζητάει να μοιράσουν την περιουσία, αλλιώς να σκοτωθούνε. -"Εμείς να σκοτωθούμε;"αναφωνεί ο Χρόνης ... -"Πάρτα όλα δικά σου! Μου φτάνει μόνο η Μάρω μου και του αδελφού μου η καρδιά !!"Ο Λάμπρος συντρίβεται και φεύγει να συναντήσει τη Μάρω, που περίεργη τον ρωτάει -"Ποιά είπε λέξη υστερνή;"..."- Στα χείλη απέθανε με τ' όνομά σου, αχ ! σ' αγαπούσε Μάρω μου πολύ!...". Ο Λάμπρος σφάζει τη Μάρω και δίνει πλήρεις εξηγήσεις στον καταφθάνοντα Χρόνη που μοιρολογεί - "γιατί πριν μάθω την αλήθεια, μια μαχαιριά σου ευσπλαχνική, δεν μου τα ξέσκιζε τα στήθια ;Μάρω ... γιατί μ' αδίκησες ... Γιατί ;>. Η πρεμιέρα δόθηκε στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών στις 15.5.1900 (π.η.). Διηύθυνε ο συνθέτης. Τους βασικούς ρόλους τραγούδησαν:ο Χατζηλουκάς (Λάμπρος), η Ταντολίνι (Μάρω), ο Βακαρέλης (Κώστας) και ο Βλαχόπουλος (Μαθιός).