| επίτριτος γενικά, εκείνος που αποτελείται από ένα ολόκληρο και ένα τρίτο του όλου.
επίτριτος πους, στην αρχαία μετρική, ο $πους* που αποτελούνταν από τρεις μακρές και μια βραχεία συλλαβή. Η βραχεία συλλαβή μπορούσε να τοποθετηθεί στην αρχή, στο μέσο ή στο τέλος: (α) U - - - , (β)- U - -, (γ) - - U -, (δ) - - - U.
επίτριτος λόγος· ο λόγος 4:3, με τον οποίο εκφράζεται η $δια τεσσάρων*, δηλ. το διάστημα 4ης.
, γενικά, εκείνος που αποτελείται από ένα ολόκληρο και ένα τρίτο του όλου.
επίτριτος πους, στην αρχαία μετρική, ο πους που αποτελούνταν από τρεις μακρές και μια βραχεία συλλαβή. Η βραχεία συλλαβή μπορούσε να τοποθετηθεί στην αρχή, στο μέσο ή στο τέλος: (α) U - - - , (β)- U - -, (γ) - - U -, (δ) - - - U.
επίτριτος λόγος· ο λόγος 4:3, με τον οποίο εκφράζεται η δια τεσσάρων, δηλ. το διάστημα 4ης.
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής