Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Ο 2ος χρονολογικά εκκλ. μουσικός Σύλλογος στην Ιστορία του Ελληνισμού ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1873. Στα πεπραγμένα του ανήκουν:η σύνταξη Κανονισμού 16 σελίδων (1874), οι δημόσιες διαλέξεις και αναγνώσεις μουσικών πραγματειών, η οργάνωση μουσικών εκδηλώσεων και εορτασμών και τέλος, η δημιουργία Σχολής για την δωρεάν διδασκαλία της μουσικής. Επειδή ο Σύλλογος δεν είχε πόρους και ποτέ δεν πήρε κανενός είδους βοήθεια ή επιχορήγηση από το Κράτος, το 1880 εξουσιοδοτημένη Επιτροπή μελών του απευθύνθηκε με υπόμνημα προς τη Βουλή των Ελλήνων, ζητώντας να αναγραφεί στον Προϋπολογισμό η αναγκαία δαπάνη για τη λειτουργία Σχολής εκκλ. μουσικής σύμφωνα με το βασιλικό διάταγμα της 26ης Ιανουαρίου 1837 π.η. (βλ. "Μουσικές Σχολές"Ελληνικής Κυβέρνησης). Το διάβημα απέτυχε, ο πρόεδρος του Συλλόγου Παναγιώτης Κουπιτώρης πέθανε (1881) και το Σωματείο φυτοζώησε. Στο τέλος της 9ης δεκαετίας του 19ου αι. έγινε λαμπρή αναζωπύρωση των δραστηριοτήτων του Συλλόγου (υπό την προεδρία του Κων/νου Σακελλαρίδη του Θετταλομάγνητος) που όμως έσβησε με το θάνατό του (1890) και ο Σύλλογος μέσα από έριδες και μωροφιλοδοξίες οδηγήθηκε στην οριστική του διάλυση. Ο Γ. Ι. Παπαδόπουλος γράφει σχετικά:"Λέγεται οτι τ`ο πάλαι α]ι Μο~υσαι ε@ιχον συνοδίτας τ`ας Χάριτας, ηδη δ`ε δυστυχ~ως τ`ον [εγωϊσμόν, τ`ην ο{ιησιν κα`ι τ`ας μικροφιλοτιμίας. [ Εντε~υθεν κα`ι ο]ι Μουσικο`ι Σύλλογοι δ`εν ε@ιναι ομοιοι τ~~?ω [] Ελικ~ωνι [εκείν?ω τ~?ω Παρνασσ~?ω κα`ι τ~?η Πιερί?α, [αλλ' ομοιοι μελάθρ?ω Κίρκης κα`ι φάρ?ω Πρωτέως κα`ι παντ`ι {αλλ?ω προσφυεστέρ?ω".