Η παρασημαντική της βυζ. μουσικής του 4ου αι. Πρόκειται για μορφή σημειογραφίας, όπου τόνοι και πνεύματα πάνω από συλλαβές του κειμένου "υπέμνησκαν"συγκεκριμένη μελωδική γραμμή.