Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Ιδρύθηκε ανεπίσημα το 1925. Για την ίδρυσή της πρωτοστάτησε και ο μαέστρος χορωδιών Στ. Σταυρίδης (που το 1932 διηύθυνε τη Χορωδία του Ευαγγελισμού, Το Σωματείο αναγνωρίστηκε επίσημα και απέκτησε δική του στέγη μόλις το 1936, με πρώτο πρόεδρο τον Αβραάμ. Αριστάρχη `Οταν πέθανε ο Αριστάρχης, πρόεδρος ανέλαβε ο Στ. Σταυρίδης για πολλά χρόνια. Στο Σωματείο υπήρχε ένας αρκετά ικανός ερασιτεχνικός πυρήνας τραγουδιστών και ηθοποιών που έδωσε πολλές επιτυχημένες παραστάσεις, κωμωδιών, όπερας, κωμειδυλλίου και κυρίως, οπερέτας (συνήθως υπό τη διεύθυνση του ταλαντούχου μαέστρου Μπάμπη Μαυρομμάτη, αλλά και του καθηγητή G. Alati). Σ'αυτές τις παραστάσεις διακρίθηκαν (μεταξύ άλλων):η υψίφωνος Κ. Αντύπα, η υψίφωνος Μαργαρίτα Γιαγκούνη-Λάμπρου, ο τενόρος Γιώργος Σταυρίδης (γιος του προέδρου), ο  βαρύτονος Ιασ. Λάππας (αδελφός του Οδ. Λάππα), η υψίφωνες Τίτσα Χόφμαν, Π. Κορντοζόνη, Ν. Ραίη και Π. Κατσαρά, οι αδελφές Μαρίκα, Φωφώ και Φιφή Νικολάου, οι αδελφοί Στέλιος (τενόρος) και Βάσος Στεργίου, Ν. Καρακοτσάνης, Ν. Λάζος, Γ. Φακίρης, Ν. Νανόπουλος, Εμ. Εμμανουήλ, Κ. Παπακώστας, Αγγ. Φασουλιώτης, Β. Ριζόπουλος, Μοσχόπουλος, Αγ. Τρίμιτς, Ελ. Μιχαϊλίδου, Κ. Σακαλής, κ.ά. Η «Καλλιτεχνική `Ενωση» έδωσε επίσης πολλές συναυλίες, όντας συγχρόνως παρούσα σε κάθε εθνική Εκδήλωση και λαμπρύνοντάς την με την ονομαστή Χορωδία της (ιδιαίτερα στην πολεμική Περίοδοπ 1941-45). Διαλύθηκε το 1964, λόγω επαναπατρισμού των Ελλήνων. (Ο Στ. Σταυρίδης πέθανε το 1985). Στις οπερέτες που παρουσίασε:«Οι ερωτευμένοι» (Ν. Χατζηαποστόλου), «Περουζέ», «Καβαλλερία Ρουστικάνα», «Οι Χωροφύλακες» (Δ. Ζάττα-Ν. Λάσκαρη, 1936), «Λουτσία του Λαμερμούρ» (1936), «Αρχιτσιγγάνος» (Κάλμαν. 1936), «Απάχηδες των Αθηνών» (1937, επαναλήφθηκε το 1952 και τα έσοδα δόθηκαν υπέρ των σεισμοπλήκτων των ελλ. νησιών), «Η Δαιμονισμένη» (Θ. Σακελλαρίδη, 1938. Επαναλήφθηκε το 1957), «Στο Παλιοπωλείο» (Κ. ντε Κάστρο, 1939), «Μποέμικη Αγάπη» (Ν. Χατζηαποστόλου, 1939), «Η γυναίκα του δρόμου» (1939), «Ριγκολέτο» (1940), «Γκρεμισμένη φωλιά», «Η Βασιλοπούλα της Πλάκας» (Χρ. Χαιρόπουλου, 1945), «Ροζίτα» (1949. Επαναλήφθηκε το 1954), «Κοντέσσα Μαρίτσα», «Γυναίκες-γυναίκες» (1957), «Η Πριγκίπισσα της Τσάρντας» (1957), «Το κρυφό ρομάντζο» (Θ. Σακελλαρίδη, κ.λπ.). (Στοιχεία από άρθρο του Αγγ. Φασουλιώτη σε «Παναιγύπτια» αρ. 30 και από άλλα ντοκουμέντα του Αρχείου Μάρως Φιλίππου).