Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Ιδρύθηκε το 1924 από ομάδα φιλοπρόοδων νέων (Χαρίλαος Βαζάκας, Γεώργιος Βαφειάδης, Δημήτριος Θεοδοσιάδης, Παναγιώτης Κόκκινος, Αντώνιος Ξενάκης και Κώστας Τριπαίδης) που προσεταιρίστηκαν μουσικούς της παλιάς Φιλαρμονικής και μαθητές που ήθελαν να μάθουν μουσική. Αρκετά πρίν, είχε ιδρυθεί στο Κάιρο Φιλαρμονική υπό τον μουσ/δάσκαλο Μουραμπά και είχε παιανίσει στην πλατεία Ιμπραήμ Πασά (πλατεία της τότε Βασιλικής `Οπερας του Καΐρου). Κατόπιν ανέλαβε αυτή την πρώτη Φιλαρμονική ο μαέστρος Ν. Βαρβίας (που δίδασκε μουσική στο γαλλικό Σχολείο «Κορόνφις»). Υπό τη διεύθυνσή του το Σώμα παρουσίασε αξιόλογη δράση και εκπαίδευσε καλούς μουσικούς. `Ομως κανείς δεν έδωσε σημασία, με αποτέλεσμα να διαλυθεί και τα όργανά της να παραδοθούν στο Σώμα Ελλήνων Προσκόπων (που είχε τότε γενικό έφορο τον Δ. Χρίστοβιτς). Ενώ ο Βαρβίας πέθανε το 1921, οι Πρόσκοποι σχημάτισαν Φαμφάρα με μαέστρο τον Τσακιρόπουλο. `Ετσι είχαν τα πράγματα όταν το 1924 εμφανίστηκε η «Ελληνική Φιλαρμονική Καϊρου» υπό τον μαέστρο Μηνά Παπαμηνά και με δύναμη 20-24 εκτελεστών (Α. Αδαμαντίδης, Δ. Αδαμαντίδης, Γ. Αναστασιάδης, Κ..Ατζέμης, Γεράρδος Δερβίσης (Ζεράρ Δερβισιάν), Α. Ξενάκης, Π. Κόκκινος, Δ. Κόκκινος, Ι. Μυλωνάς, Β. Μυλωνάς, Η. Κωνσταντίνου, Κ. Κωνσταντίνου, Ο. Σταθάκης, Ν, Λίνδος Χρ. Δημητριάδης, Β. Γριβιτσόπουλος, Ι. Γεωργίου, Α. Δαλόγλου, Κ. Μεριτζής,  Ι. Παπαϊωάννου, Γ. Σπηλιώτης, Α. Παπαλέξης, Μ. Παπαλέξης και Κ. Τριπαίδης). Σε  λίγο καιρό τον μαέστρο Παπαμηνά διαδέχτηκε ο Ιωάννης Μυλωνάς (ώς τότε στέλεχος της Μπάντας) χάρη στην εργατικότητα και την αφοσίωση του οποίου, αλλά και χάρη στις θυσίες των υπολοίπων, το 1934-35 η Φιλαρμονική παρέτασσε αξιόλογο Σύνολο 45 μουσικών. Βοηθός του Μυλωνά είχε αναλάβει ο Αντώνης Ξενάκης (που έκανε και τον αντιγραφέα), ενώ αφοσιωμένοι δάσκαλοι οργάνων ήταν οι:Ιάκωβος Γεωργίου, Σ. Τετράδης και ο Αρμένιος Ζ. Δερβισιάν. `Ολοι αυτοί οι φιλοπρόοδοι μουσικοί όχι μόνο υπηρετούσαν ως άμισθοι, αλλά πλήρωναν στη Φιλαρμονική και συνδρομή! Επακολούθησαν και άλλοι μαέστροι:ο Δ. Γκαλιούγκι (που έφυγε από την Αίγυπτο και διέπρεψε στη Βραζιλία), ο Γ. Κωστάκης (μουσικολόγος και καθηγητής στο Αιγυπτιακό Ινστιτούτο Ανατολικής Μουσικής), ο Ηρ. Κυρίτσης, ο Ευτ. Λόντος (που το 1915 είχε κάνει τη μουσ. διασκευή της πρώτης Αιγυπτιακής επιθεώρησης «Τα Παναιγύπτια» των Κ. Ρωμανού-Τ. Τσάκωνα και το 1919 έκανε το ίδιο στην επιθεώρηση «Πρωταπριλιά» των Α. Ιερωνυμίδη-Ι. Χέλμη) και ο εξαίρετος μαέστρος Φάβιο Βαλτσέλλι (που «άφησε εποχή» με 2 έξοχες μουσικές Εκδηλώσεις το 1934 και το 1935 στην τότε Βασιλική `Οπερα του Καϊρου). Τελευταίοι μαέστροι στη Φιλαρμονική ήταν ο Ε. Τιμπής και ο Αντ. Ξενάκης. Πρώτος πρόεδρος της Φιλαρμονικής (στα 2 δύσκολα πρώτα χρόνια) ήταν ο οδοντίατρος Γ. Κράκαρης. Ακολούθησε το 1926 ο Β. Αγαπητός. Τον διαδέχτηκε ο σύνδικος Β. Ζαφειρόπουλος, ενώ καλλιτεχνικός δ/ντής ήταν ο μαέστρος Ευτ. Λόντος (διδάσκονταν τότε:φωνητική και πιάνο από τον μαέστρο Φ. Βαλτσέλλι, βιολί από τον Ο Νταβόλιο, τον Στ. Καρακάση και τον Κλ. Κουμαριανό (που ήταν στέλεχος στην Ορχ. της `Οπερας), κιθάρα από τον Α. Αραβαντινό, μαντολίνο από τον Σπ. Κωνσταντινίδη, βαριά πνευστά από τον Σ. Τετράδη και βέβαια βασικοί «άξονες» στη Μπάντα ήταν ο Ι. Μυλωνάς με τον βοηθό του Αν. Ξενάκη). Τον Ζαφειρόπουλο διαδέχτηκε ο Γ. Σπετσερόπουλος (με ΔΣ επίλεκτων προσωπικοτήτων). Ακολούθησαν ως πρόεδροι οι:Ν. Διαματάρας, Ηρ. Κυρίτσης, Δημ. Μενάκης και Κώστας Μαυρομμάτης (που με το ψευδώνυμο Κώστας Μάγης ήταν ανταποκριτής και χρονογράφος στην εφημερίδα «Ταχυδρόμος» της Αλεξάνδρειας. Ο Μαυρομμάτης ήταν και ο τελευταίος πρόεδρος της Φιλαρμονικής, που διαλύθηκε στις 29.11.1964 με απόφαση `Εκτακτης Συνέλευσης των μελών της. (Στοιχεία, από άρθρο του Κ, Τριπαίδη σε «Παναιγύπτια» και από άλλα ντοκουμέντα του Αρχείου της Μάρως Φιλίππου).