Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Ο 3ος χρονολογικά εκκλ. μουσικός Σύλλογος στην Ιστορία του Ελληνισμού ιδρύθηκε το 1880 και διάνυσε ζωή 4 ετών. Με 40 εκλεκτά ιδρυτικά μέλη, με 300 (εντός έτους) τακτικά και επίτιμα μέλη, με θεωρητικά και υλικά εφόδια όχι ευκαταφρόνητα, ο Σύλλογος (όπως γράφει ο Γραμματέας και "κινητήριος νους"του Γ. Ι. Παπαδόπουλος) "[ανέλαμψε ]ως νυμφίος [εν   τ~?ω μέσ?ω τ~ης νυκτ`ος κα`ι ε#υρεν [αληθ~ως γρηγορο~υντας μακαρίους δούλους κα`ι {ελαιον προσκομίζοντας δι`α τ`ας λαμπάδας' παρ' ο{υδεν`ος [εζήτει τ`ο [αδύνατον, τ`ο ο[υκ [επ' α[υτ~?ω, [αλλ`α τ`ο [επ' α[υτ~?ω". Κάθε Κυριακή συγκεντρώνονταν όλα τα μέλη και συζητούσαν ποικίλα μουσικά θέματα, ενώ ψάλλονταν διάφορα μουσουργήματα από τον Γ. Ραιδεστηνό (άλλοτε πρωτοψάλτη) και από άλλους. Διαβάζονταν επίσης πρωτότυπες μουσικές πραγματείες (λόγου χάριν ο Παπαδόπουλος πήρε τον τίτλο του "επίτιμου ρήτορα"του Συλλόγου έχοντας παρουσιάσει 49 πραγματείες !) και γίνονταν όλες οι προπαρασκευαστικές ενέργειες για τη δημιουργία του αρμόζοντος εκπαιδευτικού Ιδρύματος (βλ. "Μουσική Σχολή"του "Ελληνικού Μουσικού Συλλόγου"Κων/πόλεως). Αξίζει να σημειωθεί ότι στα επίτιμα μέλη του Συλλόγου συγκαταλεγόταν και ο Richard Wagner. Ετσι την κηδεία του (Λειψία 1883) παρακολούθησαν εκπρόσωποι του Συλλόγου και κατέθεσαν στεφάνι που έγραφε "]ο [εν Κωνσταντινουπόλει ] Ελληνικ`ος Μουσικ`ος Σύλλογος τ~?ω πολυκλαύστ?ω [επιτίμ?ω μέλει Ριχάρδ?ω Βάγκνερ"... Ο Σύλλογος, παρά τις ευοίωνες προοπτικές του, διαλύθηκε λόγω φιλονεικιών και η περιουσία του ("εις υπερεκατοντάδα μετζητίων ανερχομένη":2138 αργυρά γρόσια) κατατέθηκε στο Πατριαρχείο για να προσφερθεί το 1889 από τον Διονύσιο Ε' στον Μουσικό Σύλλογο "Ορφέα"και να εξυπηρετήσει τον ίδιο σκοπό για τον οποίο κάποτε συγκεντρώθηκε.