εμβόλιμα Λυρικά άσματα λεπτής μουσικής υφής, που χρησιμοποιήθηκαν στο αρχαίο ελληνικό δράμα από τον Αγάθωνα (στη θέση των παλαιών στασίμων των χορικών). Ονομάστηκαν έτσι, γιατί παρεμβάλλονταν διακοσμητικά μεταξύ των διαφόρων μερών του έργου, χωρίς να σχετίζονται προς το κείμενό του. Αναφάνηκαν κατά το 2o μισό του 5ου π.Χ. αι., όταν το νέο θεατρικό ήθος άρχισε να ωθεί τα χορικά στην παρακμή τους. Πρόδρομοι των "εμβολίμων"του Αγάθωνα θεωρούνται ορισμένα στάσιμα του Ευριπίδη (όπως το γ' στάσιμο της "Ανδρομάχης"και το β' της "Ελένης"). Μετά τον Αγάθωνα, ακολούθησαν μύριοι... ,
|
|