Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(α) το μέρος ενός λυρικού ποιήματος που τραγουδιόταν μετά τη $στροφή* και την $αντιστροφή*. Συνήθως τη στροφή και την αντιστροφή τις τραγουδούσαν δύο τμήματα του χορού διαδοχικά, ενώ την επωδό την τραγουδούσε όλος ο χορός. (β) στίχος (ή ολόκληρη στροφή) που επαναλαμβανόταν πολλές φορές μετά από μια στροφή, όπως το ρεφραίν στη φόρμα του ροντό. (γ) αυτό που είναι κατάλληλο για τραγούδημα ή που "τραγουδιέται με μουσική" (LSJ). (δ) επωδός (ο)· ο άνθρωπος που τραγουδώντας ή απαγγέλλοντας μαγικές ωδές προσπαθούσε να γοητεύσει (να μαγεύσει) και, ιδιαίτερα, να θεραπεύσει ή να καταπραΰνει σωματικούς πόνους· μάγος. Επίσης, επωδή (η). Πλάτων (Νόμοι Γ, 903Β): "επωδών γε μήν προσδεισθαί μοι δοκει μύθων έτι τινών" ([μιλά ο Αθήναιος], αλλά ακόμα χρειάζεται, όπως μου φαίνεται, μερικά λόγια [συμβουλευτικά], που να ενεργήσουν επάνω του ως μάγια). (ε) επωδόν (το)· εμφανίζεται στον Πλούταρχο (Περί μουσ. 1141Α, 28). Ήταν ένα ποίημα σε δίστιχα, στα οποία ο δεύτερος στίχος ήταν μικρότερος από τον πρώτο (Weil-Reinach Plut. mus. 108, σημ. 278).