Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

?σματα ψαλλόμενα προς τιμήν του νικητή (μάχης ή αγώνων). Ψάλλονταν μέσα στον ναό και σ'αυτό διαφέρουν από τα εγκώμια, που ψάλλονταν στους δρόμους κατά τη νικητήρια παρέλαση Συνώνυμα:«επίνικος» (ύμνος ή ωδή). Τα άσματα παρόμοιου τύπου είναι παλαιότατα. `Ηδη, προ του Σιμωνίδη, οι φίλοι του νικητή (αθλητή ή ποιητή) έψαλλαν για χάρη του άσμα του Αρχίλοχου που εξυμνούσε τον Ηρακλή. Από την εποχή του Σιμωνίδη έχουμε τη σύνθεση «επινικίων» ειδικά για τον νικητή. Οι διάσημοι ωδές του Πινδάρου είναι όλες τους επινίκια άσματα που υμνούν διάφορους νικητές αγώνων, το γένος τους, τον τόπο καταγωγής τους, τον προστάτη θεό που τους συμπεραστάθηκε, κ.λπ. Ο Πλούταρχος αναφέρει απόσπασμα επινίκιου του Ευριπίδη προς τιμήν του Αλκιβιάδη, που κέρδισε 3 νίκες αρματοδρομιών στην Ολυμπία. Οι Ρωμαίοι αμέσως υιοθέτησαν αυτά τα άσματα και μάλιστα με την ελληνική τους ονομασία "epinicia".