Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(και "Σπερινός"και "Σπερνός"και "Εσπερνός"). Εκκλ. Ακολουθία που από αρχαιότατους χρόνους τελείται περίπου την ώρα της δύσης του ηλίου και υπάγεται στην ημερονύκτια προσευχή της επόμενης ημέρας (γι' αυτό και ψάλλονται τροπάρια και απολυτίκιο της εορτής της επόμενης ημέρας). Ο βυζ. λειτουργικός του τύπος χωρίζεται σε "ασματικό"και σε "μοναχικό"Εσπερινό (που διακρίνεται σε "μικρό"και σε "μεγάλο") και είναι αυτός που επικράτησε. Ο "μικρός"χρησιμοποιείται στις καθημερινές Ακολουθίες, ενώ ο "μεγάλος"στις ολονυκτίες (συναπτόμενος με την Ακολουθία του `Ορθρου). Κατά τις παραμονές των Χριστουγέννων και των Θεοφανίων (όπως και τη Μ. Πέμπτη και το Μ. Σάββατο) συναρτάται με τη Λειτουργία του Μ. Βασιλείου, ενώ τις καθημερινές της Μ. Σαρακοστής, με τη Λειτουργία των Προηγιασμένων. Ο κοινός Εσπερινός αρχίζει με τον προοιμιακό ψαλμό (103), συνεχίζει με τους ψαλμους του λυχνικού (140, 141, 129 και 116), τα στιχηρά τους, την είσοδο, το "Φ~ως ]ιλαρόν", το προκείμενο της ημέρας, το "Καταξίωσον", τα απόστιχα με τα τροπάριά τους, την ωδή του Συμεών, τα απολυτίκια και την απόλυση.