Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Πρόκειται για μουσικό όρο της ελλ. Αρχαιότητας. Ως όρος της βυζ. μελοποιίας, εννοεί την ανάβαση "από του βαρέος προς το οξύ"με συνεχείς χωριστούς φθόγγους και μάλιστα με τον ποσοτικό χαρακτήρα του ολίγου:"ε[υθε~ια ο@υν [εστ`ιν ]η δι`α τ~ων ]εξ~ης φθόγγων τ`ην [επίτασιν ποιουμένη" (Μανουήλ Βρυέννιος σε απόσπασμά του παρμένο από τον Αριστείδη Κουιντιλιανό). `Ομως για τον Αριστόξενο ο όρος «ευθεία» (εννοείται «αγωγή») δεν αφορούσε μόνο την βηματική «ανάβαση», αλλά την οποιαδήποτε βηματική κίνηση (κίνηση με 2ες) προς την ίδια διεύθυνση:«[αγωγ`η δ΄ εστω  ]η δι`α τ~ων ]εξ~ης φθόγγων.....ε[υθε~ια δ΄]η [ επ`ι  τ`ο α[υτό».