Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Σελεύκεια 1911). Διακεκριμένος μουσ/δάσκαλος, μουσικογράφος, πρωτοψάλτης και μελοποιός. Από το 1923 ζει στη Θεσ/νίκη, όπου μαθήτευσε στον Κ. Πρίγγο (1926-27) και στον Σ. Παπαδόπουλο (1927-31), σπουδάζοντας παράλληλα τα θεωρητικά μουσικά μαθήματα στο ΚΩΘ. Εξέδωσε πολλά και αξιόλογα μουσικά βιβλία, όπως:"Το φωταγωγικόν άσμα"(1949), "Μαθήματα Βυζ. Εκκλ. Μουσικής"(1972), "Υμνολόγιον Φωναίς Αισίαις"(3 τομο, 1978, επανέκδοση το 1991), κ.λπ. Για τα "Μαθήματά", ο Κ. Πρίγγος (έχοντας υπόψει του την Α' έκδοση) δήλωσε:"Τ`ο βιβλίον το~υτο πραγματευόμενον πρακτικ~ως κα`ι [επιστημονικ~ως }απασαν τ`ην θεωρίαν τ~ης Βυζ. Μουσικ~ης, τυγχάνει τ`ο [αρτιώτερον τ~ων ]υπαρχόντων ]ομοίων του...».. `Ηταν παράλληλα επιμελητής σε πολλές και σημαντικές εκδόσεις εκκλ. μουσικής, ενώ ήταν εκείνος που πρώτος ίδρυσε Φροντιστήριο Βυζ. Μουσικής στη Θεσ/νίκη (1948). Συμμετείχε στα ιδρυτικά μέλη και άλλων μεταγενέστερων Φροντιστηρίων βυζ. μουσικής, ενώ ώς το 1974 ήταν στο ΔΣ του Συλλόγου Ιεροψαλτών Θεσ/νίκης (του οποίου συνέθεσε και τον ύμνο). Θήτευσε ως πρωτοψάλτης επί 45ετία (1931-1976) και στο μεγαλύτερο  μέρος αυτού του διαστήματος έψαλλε στην Παναγία Χαλκέων. Είναι ανεκτίμητη η προσφορά του τόσο στη λειτουργική μουσική όσο και στη μουσική εκκλ. εκπαίδευση, με πλήθος μαθητών πολλοί από τους οποίους έγιναν διακεκριμένοι πρωτοψάλτες (Θεόδωρος Β. Βασιλείου, Εμμανουήλ Δασκαλάκης, Aθανάσιος Δημόπουλος, Γεώργιος Καράπαπας, Κων/νος Κατσούρας, Δημήτριος Χατζόπουλος, κ.ά.). Γι' αυτό και το 1988 τιμήθηκε από τον Πατριαρχη Κων/πόλεως με το οφφίκιο του "άρχοντος μουσικοδιδασκάλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου".