Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Kαρδίτσα 1957). Πολύπλευρη και διακεκριμένη σύγχρονη μουσική προσωπικότητα· κυρίως δημιουργός-εκπαιδευτής και μαέστρος χορωδιών, ιδανικός εκφραστής και συνεχιστής της μεγάλης θεσσαλικής χορωδιακής παράδοσης. Σπούδασε μουσική στην Ελλάδα και την Ιταλία (όπου ειδικεύθηκε στη "Γρηγοριανή Σημειογραφία"και στην "Ερμηνεία της Παλιάς ευρωπ. Μουσικής"κοντά σε κορυφαίους δασκάλους του είδους). Σπούδασε επίσης συγκοινωνιολόγος-μηχανικός. Στο μεταξύ, ήδη από μαθητής. διηύθυνε διάφορες χορωδίες Σχολείων, θρησκευτικών Σωματείων και Κατασκηνώσεων. Στην Ιταλία ίδρυσε και διηύθυνε επί σειρά ετών ανδρική χορωδία, πραγματοποιώντας πολλές εμφανίσεις (σε Βερόνα, Παβία, Μιλάνο, κ.λπ.). Από το 1980 διευθύνει την Παιδική Χορωδία Καρδίτσας και από το 1985 τη Γυναικεία Χορωδία Καρδίτσας, ενώ από το 1983 ίδρυσε και διευθύνει τους "Μαδριγαλιστές Καρδίτσας"και από το 1987, τους "Μαδριγαλιστές της Αθήνας". Τα Σύνολα αυτά καλλιεργούν με πιστό τρόπο την παλιά ευρωπ. μουσική και έχουν πραγματοποιήσει πολλές εμφανίσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό (Ιταλία, Γερμανία, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία, κ.λπ.). Επίσης, το 1991 οι "Μαδριγαλιστές"εμφανίστηκαν στο ΜΜΑ. Τον Οκτώβριο του 1987 ανέλαβε τη διεύθυνση της τότε νεοσύστατης Δημοτικής Χορωδίας Λειβαδιάς, ενώ τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου ανέλαβε και τη Χορωδία "Ορφεύς"Ιτέας. Το 1987 επίσης ίδρυσε και διηύθυνε τη "Συμφωνιέτα Αθηνών"(ορχήστρα δωματίου με την οποία πραγματοποίησε πολλές συναυλίες). Το 1989 διηύθυνε την Πολυφωνική Χορωδία Αθηνών και για ένα εξάμηνο, τη Χορωδία ?σπρων Σπιτιών. Το 1990 ανέλαβε τη διεύθυνση των "Τροβαδούρων Κηφισιάς"και της Δημοτικής Χορωδίας Διστόμου. Διευθύνει επίσης τη Χορωδία Δωματίου Αθηνών. Μετέβαλε το ύφος και τον τρόπο εργασίας όλων των Χορωδιών που ανέλαβε, επιβάλλοντας τα σύγχρονα ευρωπαϊκά πρότυπα. Παράλληλα, το 1987 δημιούργησε το "Φεστιβάλ Μουσικής Δελφών"και το 1989, το "Φεστιβάλ Σύγχρονης Μουσικής Λειβαδιάς". Από το 1991 είναι καλλιτεχνικός δ/ντής και του διεθνούς χορωδιακού Φεστιβάλ Κεφαλλονιάς. Ασχολούμενος ταυτόχρονα και με τη μουσική εκπαίδευση, έχει συμμετάσχει σε ελλ. και διεθνή Συνέδρια μουσικοπαιδαγωγικού χαρακτήρα (Αρέτσο, Μιλάνο, Μπρνό, κ.λπ.). Ήταν εισηγητής στο Διεθνές Συνέδριο Γρηγοριανών Μελετών (Λουξεμβούργο, Ιούνιος 1984) και στο Παγκόσμιο Συνέδριο Μουσικής (Μπρνο, Νοέμβριος 1987). Τον Οκτώβριο του 1991 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Υπογραφή του Καταστατικού Χάρτη των Μουσικών των 12 της ΕΟΚ στο Λουξεμβούργο, ενώ το 1992 στην Κηφισιά υπήρξε πρόεδρος του Συνεδρίου. Παράλληλα έχει δημοσιεύσει πολυάριθμες επιστημονικές εργασίες και άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες του εσωτερικού και του εξωτερικού. Ταυτόχρονα συνεργάστηκε και συνεργάζεται με γνωστά "χορωδιακά"περιοδικά της Ευρώπης και για ένα διάστημα (1985-86) εξέδιδε και ο ίδιος το αξιόλογο και πανελλήνιας εμβέλειας "χορωδιακό"περιοδικό "Η Μουσική Καρτελίνα". Επίσης φρόντισε την ελλ. έκδοση του πρωτοποριακού μουσικοπαιδαγωγικού βιβλίου "Τραγουδώ διαβάζοντας"του Ρομπέρτο Γκόιτρ, το σύστημα του οποίου έχει διδάξει σε πολλά Σεμινάρια για μουσικούς εκπαιδευτικούς κάθε βαθμίδας. `Εχει επίσης διδάξει σε πολλά Σεμινάρια διεύθυνσης χορωδίας (του εσωτερικού και του εξωτερικού). Εμπνευστής και δημιουργός του Φεστιβάλ Καρδίτσας (διαγωνιστικού και μη) είναι από το 1982 καλλιτεχνικός δ/ντής του. Έχει επανειλημμένα μετάσχει σε Κριτικές Επιτροπές Διεθνών Διαγωνισμών και Φεστιβάλ (Βάρνα, Πράγα, Γκορίτσια, Πιτέστι, Ντέμπρεστεν, κ.λπ.). Είναι εμπνευστής και δημιουργός πολλών χορωδιακών Εργαστηρίων, Σεμιναρίων και Συναντήσεων για την αναβάθμιση της ελλ. χορωδιακής τέχνης, ενώ πρωτοστάτησε και στη δημιουργία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Χορωδιών. Έχει βοηθήσει ποικιλοτρόπως την Ελληνική Μουσική είτε ως μαέστρος Α' εκτελέσεων σύγχρονων ελλ. έργων (Μ. Τραυλού, Στ. Ουλκέρογλου, Δ. Καψωμένου, Θ. Μικρούτσικου, Δ. Μηνακάκη, Κ. Ευαγγελάτου, κ.ά.) είτε ως καλλιτεχνικός δ/ντής Φεστιβάλ, ως δισκογραφικός παραγωγός, ως εκδότης, ως ραδιοφωνικός παραγωγός (ΕΡΤ Θεσ/νίκης, ΕΡΑ2, ΕΡΑ4), ως μαέστρος (με περισσότερες από 200 συναυλίες στο ενεργητικό του), ως πολυβραβευμένος εκπρόσωπος της ελλ. χορωδιακής μουσικής, ως διευθυντής Ωδείου (της Μουσικής Σχολής Καρδίτσας), ως εκπαιδευτής μαέστρων (Μιχάλη Γαργαλιώνη, κ.ά.), αλλά και ως πρόεδρος της Διαβαλκανικής Εκτελεστικής Επιτροπής Μουσικών (που περιλαμβάνει στους κόλπους της αξιόλογες μουσικές προσωπικότητες από όλες τις βαλκανικές χώρες). Παρεμπιπτόντως αναφέρεται ότι η προεδρία της πρώην Γιουγκοσλαβίας του έχει απονείμει το ανώτατο χρυσό παράσημο (Χρυσό Αστέρι) για την προσφορά του στη σύσφιξη των Ελληνο-Γιουγκοσλαβικών σχέσεων (1991). (Βλ. και Καρδίτσας, Χορωδίες).