Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(Καρδίτσα 1932). Μαντολινίστας, τραγουδιστής, ψάλτης, συνθέτης και ονομαστός διευθυντής χορωδιών της Καρδίτσας (αδελφός του Κων/νου Ευθυμιάδη). Μαθήτευσε στη γενέτειρά του με τον Χρήστο Παύλου (ευρωπ. μουσική) και τον Γεώργιο Νούκα (βυζ. μουσική). Αργότερα μελέτησε και με άλλους μουσικούς (μεταξύ των οποίων και με τον Αντώνιο Πάλλη). Το 1953 ίδρυσε και διηύθυνε την ανδρική Χορωδία της "Λαϊκής Βιβλιοθήκης Καρδίτσας", που το 1956 έγινε μικτή (με σύνθεση:9 υψίφωνες, 12 μεσόφωνες, 13 οξύφωνους, 14 βαθύφωνους) και το 1957 διαλύθηκε. Προηγουμένως (ήδη από το 1954) η Χορωδία συνοδευόταν από Μαντολινάτα. Κατόπιν ο Ευθυμιάδης ίδρυσε και διηύθυνε την "Ανδρική Χορωδία Καρδίτσας"(1960), ως προάγγελο της διαδόχου Χορωδίας "Αρίων", με την οποία έκανε 20ετή καριέρα κερδίζοντας Διακρίσεις. Παράλληλα (από το 1962 ώς το 1979) διηύθυνε και τη Χορωδία του "Μουσικού Συλλόγου Τυρνάβου". Επίσης διετέλεσε πρωτοψάλτης στην Ευαγγελίστρια Καρδίτσας (1975-1988) συμμετέχοντας και στη Χορωδία που διευθύνει ο αδελφός του. Προηγουμένως διηύθυνε την πολυφωνική Χορωδία του Μητροπολιτικού Ναού. ώς την άφιξη το 1968 του μητροπολίτη Κων/νου που την κατήργησε ("Θεσσαλική Ηχώ", 25.3.1975). Το 1981 εγκατέλειψε τον "Αρίονα"(μαζί με τμήμα χορωδών) και δημιούργησε τη μικτή "Χορωδία Καρδίτσας", με την οποία κέρδισε κορυφαίες πανελλήνιες και διεθνείς Διακρίσεις. Καθιέρωσε το Διεθνές Χορωδιακό Φεστιβάλ Καρδίτσας και χρημάτισε καλλιτεχνικός διευθυντής του. Επίσης χρημάτισε μέλος Κριτικής Επιτροπής πολλών Φεστιβάλ. Το 1984 πήρε (για τη συνολική προσφορά του) το Αργυρό Μετάλλιο του Δήμου Καρδίτσας. Στα χορωδιακά έργα του και τα:"Σε υμνούμεν", "Ο γερο-Κίτσος", κ.λπ. Παράλληλα εναρμόνισε και διασκεύασε για χορωδία πολλά δημοτικά τραγούδια και εκκλ. ύμνους, όπως:"Λαγιαρνί", "Καραγκούνα", "Ο Γιάννος κι η Παγώνα", "Κοντούλα λεμονιά", "Τα πήραμε τα Γιάννενα", "Στέργειν μεν ημάς", κ.λπ. (βλ. και Καρδίτσας, Χορωδίες)