Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Αντίθετα προς τον όγκο και την έκταση των αρχαίων θεωρητικών πηγών και συγγραμμάτων που διασώθηκαν και μας εφοδιάζουν με πληθώρα σχετικών πληροφοριών, τα σημειογραφημένα μουσικά ευρήματα (δηλαδή. οι πολυπόθητες αρχαίες "παρτιτούρες") είναι ελάχιστα και ασφαλώς ανεπαρκή να μας δείξουν το πώς εκδηλωνόταν πρακτικά η τέχνη των ήχων κατά την αρχαιότητα. Αυτά τα μέχρι στιγμής μουσικά ευρήματα είναι σε γενικές γραμμές μερικές σύντομες μελωδίες καθώς και ορισμένα λείψανα εκτενέστερων φωνητικών ή οργανικών συνθέσεων` όμως είναι έτσι "τεμαχισμένα"και διαπλεκόμενα στο διάστημα μισής και πλέον χιλιετίας, που επιτρέπουν την καλλιέργεια πολλών διχογνωμιών κάθε είδους. Τα κυριότερα είναι τα εξής:

1. "Πυθιόνικος"Πινδάρου.

2. Στάσιμον "Ορέστη".

3. Απόσπασμα "του Καΐρου".

4. "Δελφικοί `Yμνοι"

5  Επιγραφή Τράλλεων (ή "Επιτάφιος Σείκιλου").

6. "Πάπυρος Βερολίνου".

7. "`Yμνοι του Μεσομήδη"

8. Μελωδίες "Ανώνυμου".

9. "Χριστιανικός ύμνος" (Hunt).

10. Σύμβολα "Παπύρου του `Οσλο".

11. Μονωδία Παπύρου της Οξυρύγχου.

12. "Οξύρυνχος Πάπυρος του Μίτσιγκαν".

13. Σπάραγμα "Ιφιγένειας εν Αυλίδι".

Κοντά σ' αυτά τα "βασικά"λείψανα, υπάρχουν και ορισμένα άλλα, που είτε είναι ελάχιστης (ώς μηδαμινής) έκτασης (συνήθως ένας και μόνο στίχος) είτε αμφισβητείται καθολικά η γνησιότητά τους είτε τέλος είναι τόσο φθαρμένα, που δεν έχουν ακόμα αποκρυπτογραφηθεί. Εδώ ανήκουν:απόσπασμα Ομηρικού ύμνου εις Δήμητραν ("Δήμητρ' η[υκοσμον"...), ένα σκόλιον άσμα, δύο ωδές της Σαπφούς, ένα ελεγείο, δύο Ασκληπιάδειες στροφές, οι 3 στίχοι του πάπυρου "Ζήνων"(3ος π.Χ. αι.), κ.λπ. (για περισσότερα, βλ."Η Μουσική στην αρχαία Ελλάδα"της A. J. Neubecker, από τις Εκδόσεις "Οδυσσέας", σε έξοχη μετάφραση της Μιρέλλας Σιμωτά-Φιδετζή καθώς και το πρόσφατο εμπεριστατωμένο βιβλίο του Νικολάου Σταμ. Ασπιώτη «Αρχαίοι Έλληνες Μουσικοί και σωζόμενα μουσικά αποσπάσματα», Εκδόσεις Περιοδικού «Δαυλός»).