| Ίβυκος (6ος αι. π.Χ.)· λυρικός ποιητής και μουσικός από το Ρήγιο της Ν. Ιταλίας (γι' αυτό και επονομαζόταν Ρηγίνος). Έζησε μια ζωή πλανόδια. Η $Σούδα* διηγείται ότι πήγε στη Σάμο και πέρασε λίγον καιρό στην αυλή του Πολυκράτη (532-523 π.Χ.). Στον μουσικό Ίβυκο αποδιδόταν η εφεύρεση της $σαμβύκης*σαμβύκη| ($Σούδα*· Νεάνθης στον Αθήν. Δ', 175Ε, 77). Ο Ίβυκος συνέθεσε $επινίκια*επινίκιον| και $εγκώμια*εγκώμιον|.
Ο μύθος για το θάνατό του είναι γνωστός από τη $Σούδα* και άλλες πηγές: ο Ίβυκος σκοτώθηκε από ληστές κοντά στην Κόρινθο, τη στιγμή όμως του φόνου πολλοί γερανοί πετούσαν από πάνω, και ο Ίβυκος πεθαίνοντας επικαλέστηκε τη μαρτυρία τους (ή την εκδίκηση τους). Λίγον καιρό αργότερα, ενώ oι ληστές περπατούσαν στην Κόρινθο, αντιλήφθηκαν γερανούς από πάνω και φώναξαν "να οι εκδικητές του Ιβύκου"· αυτό οδήγησε στην αποκάλυψη του φόνου και στην τιμωρία των ενόχων.
Βλ. Bergk PLG III, 235-252· επίσης, Page PMG 143-169, απόσπ. 282-345. , (6ος αι. π.Χ.)· λυρικός ποιητής και μουσικός από το Ρήγιο της Ν. Ιταλίας (γι' αυτό και επονομαζόταν Ρηγίνος). Έζησε μια ζωή πλανόδια. Η Σούδα διηγείται ότι πήγε στη Σάμο και πέρασε λίγον καιρό στην αυλή του Πολυκράτη (532-523 π.Χ.). Στον μουσικό Ίβυκο αποδιδόταν η εφεύρεση της σαμβύκης (Σούδα· Νεάνθης στον Αθήν. Δ', 175Ε, 77). Ο Ίβυκος συνέθεσε επινίκια και εγκώμια.
Ο μύθος για το θάνατό του είναι γνωστός από τη Σούδα και άλλες πηγές: ο Ίβυκος σκοτώθηκε από ληστές κοντά στην Κόρινθο, τη στιγμή όμως του φόνου πολλοί γερανοί πετούσαν από πάνω, και ο Ίβυκος πεθαίνοντας επικαλέστηκε τη μαρτυρία τους (ή την εκδίκηση τους). Λίγον καιρό αργότερα, ενώ oι ληστές περπατούσαν στην Κόρινθο, αντιλήφθηκαν γερανούς από πάνω και φώναξαν "να οι εκδικητές του Ιβύκου"· αυτό οδήγησε στην αποκάλυψη του φόνου και στην τιμωρία των ενόχων.
Βλ. Bergk PLG III, 235-252· επίσης, Page PMG 143-169, απόσπ. 282-345.
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής