| ιθύφαλλοι οι επόπτες (έφοροι) στις τελετές του Διονύσου, που συνόδευαν την πομπή του φαλλού ντυμένοι με γυναικεία φορέματα. Έτσι λέγονταν και τα τραγούδια με χορό που εκτελούσαν κατά την πομπή. Η $Σούδα* καθορίζει: "ιθύφαλλοι· οι έφοροι Διονύσου και ακολουθούντες τω φαλλώ γυναικείαν στολήν έχοντες. Λέγεται δε φαλλός οτέ μεν το εντεταμένον αιδοίον και ποιήματα δε καλείσθαι, ά επί τω ισταμένω φαλλώ άδεται μετ' όρχήσεως" (ιθύφαλλοι· οι έφοροι του Διονύσου, που συνόδευαν το φαλλό ντυμένοι γυναικεία. Φαλλός λέγεται το τεντωμένο ανδρικό μόριο· και τα τραγούδια που τραγουδιόνταν με χορό στο τεντωμένο μόριο). Πρβ. Φώτ. Λεξ. Ι, 291 (έκδ. S. Α. Naber).
Ο Σήμος ο Δήλιος στο βιβλίο του Περί παιάνων (Αθήν. ΙΔ', 622Β, 16) διηγείται ότι οι ιθύφαλλοι κατά την είσοδό τους στο θέατρο φορούσαν μάσκες που παρίσταναν μεθυσμένους ανθρώπους, ήταν στεφανωμένοι, και είχαν πολύχρωμες χειρίδες (μανίκια)· χρησιμοποιούσαν χιτώνες μεσόλευκους (με άσπρες ραβδώσεις) και φορούσαν ταραντίνη ποδιά, που τους κάλυπτε ως τα σφυρά. Και αφού έμπαιναν σιωπηλοί, όταν έφταναν στο μέσο της ορχήστρας, απάγγελλαν στο κοινό: "ανάγετ' ανάγετ', ευρυχωρίαν ποιείτε τω θεώ· θέλει γαρ ο θεός... δια μέσου βαδίζειν" (υποχωρείτε, υποχωρείτε! κάνετε τόπο για το θεό· γιατί ο θεός θέλει να περάσει...).
, οι επόπτες (έφοροι) στις τελετές του Διονύσου, που συνόδευαν την πομπή του φαλλού ντυμένοι με γυναικεία φορέματα. Έτσι λέγονταν και τα τραγούδια με χορό που εκτελούσαν κατά την πομπή. Η Σούδα καθορίζει: "ιθύφαλλοι· οι έφοροι Διονύσου και ακολουθούντες τω φαλλώ γυναικείαν στολήν έχοντες. Λέγεται δε φαλλός οτέ μεν το εντεταμένον αιδοίον και ποιήματα δε καλείσθαι, ά επί τω ισταμένω φαλλώ άδεται μετ' όρχήσεως" (ιθύφαλλοι· οι έφοροι του Διονύσου, που συνόδευαν το φαλλό ντυμένοι γυναικεία. Φαλλός λέγεται το τεντωμένο ανδρικό μόριο· και τα τραγούδια που τραγουδιόνταν με χορό στο τεντωμένο μόριο). Πρβ. Φώτ. Λεξ. Ι, 291 (έκδ. S. Α. Naber).
Ο Σήμος ο Δήλιος στο βιβλίο του Περί παιάνων (Αθήν. ΙΔ', 622Β, 16) διηγείται ότι οι ιθύφαλλοι κατά την είσοδό τους στο θέατρο φορούσαν μάσκες που παρίσταναν μεθυσμένους ανθρώπους, ήταν στεφανωμένοι, και είχαν πολύχρωμες χειρίδες (μανίκια)· χρησιμοποιούσαν χιτώνες μεσόλευκους (με άσπρες ραβδώσεις) και φορούσαν ταραντίνη ποδιά, που τους κάλυπτε ως τα σφυρά. Και αφού έμπαιναν σιωπηλοί, όταν έφταναν στο μέσο της ορχήστρας, απάγγελλαν στο κοινό: "ανάγετ' ανάγετ', ευρυχωρίαν ποιείτε τω θεώ· θέλει γαρ ο θεός... δια μέσου βαδίζειν" (υποχωρείτε, υποχωρείτε! κάνετε τόπο για το θεό· γιατί ο θεός θέλει να περάσει...).
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής