Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

Αθηναίος συνθέτης διθυράμβων του 5ου αι π.Χ. Έζησε ανάμεσα στο 450 και 390· ο πατέρας του, Μέλης, ήταν κιθαρωδός. Ο Κινησίας θεωρούνταν ένας από τους χειρότερους μουσικούς και ποιητές της εποχής του. Εισήγαγε νέα χορευτικά σχήματα και ανάμεσα στις "καινοτομίες" του ήταν η κατάργηση του χορού στην κωμωδία, που κατόρθωσε να επιβάλει (το 400 π.Χ.) με απόφαση του δήμου· γι' αυτό ονομάστηκε χοροκτόνος από τον κωμικό Στράττι. Ειπώθηκε πως η ονομασία αυτή οφειλόταν στο ότι η μουσική του τραγουδιόταν δύσκολα (FHG II, 185, απόσπ. 272). Οι μελωδίες του δεν είχαν καλό γούστο και χάρη. Η $Σούδα* λέει: "ούτος επ' ασεβεία και παρανομία διετεθρύλητο" (ήταν διάσημος για την ασέβεια και την παρανομία του)· αληθινά, η αναίδειά του και η ανευλάβειά του προς τους θεούς ήταν τέτοια που, μαζί με φίλους, λέρωνε τα αγάλματα των θεών. Η κωμική του εμφάνιση (ήταν ψηλός, ξερακιανός και κουτσός) μαζί με τη γενική συμπεριφορά του και το ιδιότυπο μουσικό του στιλ έγιναν ο στόχος των κωμικών. Ο Φερεκράτης στην κωμωδία του Χείρων με το στόμα της Μουσικής -που προσωποποιημένη σε γυναίκα διαμαρτύρεται εναντίον των καινοτόμων της εποχής στη Δικαιοσύνη- τον αποκαλεί "ο κατάρατος Αττικός" και τον επικρίνει αυστηρά. Ο Αριστοφάνης τον χλευάζει επίσης (πιθανόν να πρόκειται για κάποιον άλλο Κινησία) στους Όρνιθες (1372-1374) και στους Βατράχους (153-154). Πέθανε σε μεγάλη φτώχεια και αθλιότητα. Πρβ. Πλούτ. Κατά τι ένδοξοι Αθηναίοι V, 348Β. Βλ. Bergk PLG (Cinesias) III, 593-594, τρία μικρά αποσπάσματα· επίσης, Page PMG 398-399, απόσπ. 774-776.