| λόκριος αρμονία και λοκριστί και λοκρική· το οκτάχορδο που είναι πιο γνωστό ως αιολική (αιολία) αρμονία: la-sol-fa-mi-re-do-si-la ($διατονικό γένος*διάτονον|).
Απέδιδαν την εισαγωγή της στον Λοκρό λυρικό ποιητή και μουσικό $Ξενόκριτο*Ξενόκριτος|, που έζησε τον 7ο αι. π.Χ.
Η λοκρική αρμονία πήρε το ονομά της από τη Λοκρίδα (ανάμεσα στις Θερμοπύλες και τη λίμνη Κωπαΐδα) και φαίνεται πως ήταν μάλλον μια τοπική αρμονία. Ανήκε στην ομάδα των $δωρικών*δώριος| αρμονιών και λεγόταν από μερικούς συγγραφείς "κοινή".
Πρβ. Κλεον. Εισ. 9· Βακχ. Εισ. 77.
Η λοκρική αρμονία, αφού χρησιμοποιήθηκε κατά την εποχή του $Σιμωνίδη*Σιμωνίδης| και του $Πινδάρου*Πίνδαρος|, περιέπεσε σε αχρηστία (πρβ. Αθήν. ΙΔ', 625Ε, 20).
Από τον καιρό του Αριστόξενου ο όρος $υποδώριος* χρησιμοποιούνταν γενικά γι' αυτό το οκτάχορδο (la-la).
Βλ. τα λ. $αιολία*, $αρμονία* και $υποδώριος*. , αρμονία και λοκριστί και λοκρική· το οκτάχορδο που είναι πιο γνωστό ως αιολική (αιολία) αρμονία: la-sol-fa-mi-re-do-si-la (διατονικό γένος).
Απέδιδαν την εισαγωγή της στον Λοκρό λυρικό ποιητή και μουσικό Ξενόκριτο, που έζησε τον 7ο αι. π.Χ.
Η λοκρική αρμονία πήρε το ονομά της από τη Λοκρίδα (ανάμεσα στις Θερμοπύλες και τη λίμνη Κωπαΐδα) και φαίνεται πως ήταν μάλλον μια τοπική αρμονία. Ανήκε στην ομάδα των δωρικών αρμονιών και λεγόταν από μερικούς συγγραφείς "κοινή".
Πρβ. Κλεον. Εισ. 9· Βακχ. Εισ. 77.
Η λοκρική αρμονία, αφού χρησιμοποιήθηκε κατά την εποχή του Σιμωνίδη και του Πινδάρου, περιέπεσε σε αχρηστία (πρβ. Αθήν. ΙΔ', 625Ε, 20).
Από τον καιρό του Αριστόξενου ο όρος υποδώριος χρησιμοποιούνταν γενικά γι' αυτό το οκτάχορδο (la-la).
Βλ. τα λ. αιολία, αρμονία και υποδώριος.
Συν. λοκριστί, λοκρική, λοκρικός
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής