| Αναξήνωρ (2ος/1ος αι. π.Χ.)· διακεκριμένος $κιθαρωδός* από τη Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Τιμήθηκε κατά τρόπο εξαιρετικό, μάλλον υπερβολικό, από την πατρίδα του, όπου του έστησαν πολλούς ανδριάντες και τον έκαναν ιερέα του Σωσιπόλιδος Δία. Ευνοήθηκε ιδιαίτερα από τον Μάρκο Αντώνιο, περίφημο Ρωμαίο ρήτορα και πραίτορα (143-87 π.Χ.), ο οποίος τον διόρισε φορολόγο (εισπράκτορα των φόρων) τεσσάρων πόλεων.
Τις πληροφορίες αυτές, μαζί με άλλες, μας τις δίνει ο Στράβων (ΙΔ', 648, 41): "τον Αναξήνορα τίμησαν τα θέατρα (το κοινό των θεάτρων) και ο Αντώνιος, ο οποίος τον διόρισε φορολόγο τεσσάρων πόλεων δίνοντάς του και στρατιώτες. Και η πατρίδα του τον ανέβασε αρκετά, ντύνοντάς τον με την πορφύρα [δίνοντας του τον τίτλο] του ιερέα του Σωσιπόλιδος Δία, καθώς μαρτυρεί επιγραφή στον ανδριάντα του στην αγορά. Υπάρχει και ένας χάλκινος ανδριάντας του ("χαλκή εικών") στο θέατρο με την επιγραφή που τελείωνε "...οίος οδ' εστί, θεοίς εναλίγκιος αυδή" (τέτοιος είν' αυτός, όμοιος προς τους θεούς στη φωνή)".
Και ο Πλούταρχος (Αντώνιος, XXIV) τον αναφέρει μαζί με άλλους, που σαν τους "θιάσους Ασιανών ακροαμάτων" υπερέβαλλαν σε αναίδεια και βωμολοχία ("Αναξήνορες δε κιθαρωδοί και Ξούθοι χοραύλαι και Μητρόδωρός τις όρχηστής και τοιούτος άλλος Ασιανών ακροαμάτων θίασος υπερβαλλομένων λαμυρία και βωμολοχία...").
, (2ος/1ος αι. π.Χ.)· διακεκριμένος κιθαρωδός από τη Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Τιμήθηκε κατά τρόπο εξαιρετικό, μάλλον υπερβολικό, από την πατρίδα του, όπου του έστησαν πολλούς ανδριάντες και τον έκαναν ιερέα του Σωσιπόλιδος Δία. Ευνοήθηκε ιδιαίτερα από τον Μάρκο Αντώνιο, περίφημο Ρωμαίο ρήτορα και πραίτορα (143-87 π.Χ.), ο οποίος τον διόρισε φορολόγο (εισπράκτορα των φόρων) τεσσάρων πόλεων.
Τις πληροφορίες αυτές, μαζί με άλλες, μας τις δίνει ο Στράβων (ΙΔ', 648, 41): "τον Αναξήνορα τίμησαν τα θέατρα (το κοινό των θεάτρων) και ο Αντώνιος, ο οποίος τον διόρισε φορολόγο τεσσάρων πόλεων δίνοντάς του και στρατιώτες. Και η πατρίδα του τον ανέβασε αρκετά, ντύνοντάς τον με την πορφύρα [δίνοντας του τον τίτλο] του ιερέα του Σωσιπόλιδος Δία, καθώς μαρτυρεί επιγραφή στον ανδριάντα του στην αγορά. Υπάρχει και ένας χάλκινος ανδριάντας του ("χαλκή εικών") στο θέατρο με την επιγραφή που τελείωνε "...οίος οδ' εστί, θεοίς εναλίγκιος αυδή" (τέτοιος είν' αυτός, όμοιος προς τους θεούς στη φωνή)".
Και ο Πλούταρχος (Αντώνιος, XXIV) τον αναφέρει μαζί με άλλους, που σαν τους "θιάσους Ασιανών ακροαμάτων" υπερέβαλλαν σε αναίδεια και βωμολοχία ("Αναξήνορες δε κιθαρωδοί και Ξούθοι χοραύλαι και Μητρόδωρός τις όρχηστής και τοιούτος άλλος Ασιανών ακροαμάτων θίασος υπερβαλλομένων λαμυρία και βωμολοχία...").
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής