πλήκτρον κατασκευαζόταν από σκληρό ξύλο, ελεφαντόδοντο, κέρατο ή μέταλλο και, όπως συχνά φαίνεται σε παραστάσεις αγγείων, ήταν μακρύ και ογκώδες. Με αυτό χτυπούσαν τις χορδές. Πλάτων (Νόμοι Ζ', 795Α): "εν κερατίνοις πλήκτροις". Σύμφωνα με μια παράδοση ($Σούδα*), η εφεύρεση αποδιδόταν στη $Σαπφώ*, αλλά η χρήση του ήταν, φαίνεται, γνωστή πολύ πιο πριν από την εποχή της. Ο Απολλόδωρος (III, 10, 2) αποδίδει την εφεύρεση στον Ερμή: "και εργασάμενος λύραν εύρε και πλήκτρον" (πρβ. Ομηρικός Ύμνος στον Ερμή, 53· Πίνδ., 5ος Νεμεόνικος, στο λ. $επτάγλωσσος*). Σύμφωνα με μια παλιά παράδοση, ο Ηρακλής, χολωμένος από το χλευασμό του δασκάλου του $Λίνου*Λίνος| για την αδεξιότητά του, τον σκότωσε χτυπώντας τον με την κιθάρα ή το πλήκτρο. Το πλήκτρο, καθώς φαίνεται σε παραστάσεις αγγείων, κρατιόταν σφιχτά με το δεξί χέρι· Φιλόστρατος ο Νεότερος, Εικόνες (Ορφέας, Εικόνα 6): "η μεν δεξιά ξυνέχουσα απρίξ το πλήκτρον..." (το δεξί χέρι κρατώντας σφιχτά το πλήκτρο...). Ηταν δεμένο με μια ταινία στο κατώτερο μέρος της $λύρας*λύρα| ή της $κιθάρας*κιθάρα|. Το παίξιμο με πλήκτρο λεγόταν πλήσσειν (ρ.)· γινόταν, επίσης, χρήση του όρου κρέκειν και κρούειν.
Ο κατασκευαστής πλήκτρων λεγόταν πληκτροποιός. , κατασκευαζόταν από σκληρό ξύλο, ελεφαντόδοντο, κέρατο ή μέταλλο και, όπως συχνά φαίνεται σε παραστάσεις αγγείων, ήταν μακρύ και ογκώδες. Με αυτό χτυπούσαν τις χορδές. Πλάτων (Νόμοι Ζ', 795Α): "εν κερατίνοις πλήκτροις". Σύμφωνα με μια παράδοση (Σούδα), η εφεύρεση αποδιδόταν στη Σαπφώ, αλλά η χρήση του ήταν, φαίνεται, γνωστή πολύ πιο πριν από την εποχή της. Ο Απολλόδωρος (III, 10, 2) αποδίδει την εφεύρεση στον Ερμή: "και εργασάμενος λύραν εύρε και πλήκτρον" (πρβ. Ομηρικός Ύμνος στον Ερμή, 53· Πίνδ., 5ος Νεμεόνικος, στο λ. επτάγλωσσος). Σύμφωνα με μια παλιά παράδοση, ο Ηρακλής, χολωμένος από το χλευασμό του δασκάλου του Λίνου για την αδεξιότητά του, τον σκότωσε χτυπώντας τον με την κιθάρα ή το πλήκτρο. Το πλήκτρο, καθώς φαίνεται σε παραστάσεις αγγείων, κρατιόταν σφιχτά με το δεξί χέρι· Φιλόστρατος ο Νεότερος, Εικόνες (Ορφέας, Εικόνα 6): "η μεν δεξιά ξυνέχουσα απρίξ το πλήκτρον..." (το δεξί χέρι κρατώντας σφιχτά το πλήκτρο...). Ηταν δεμένο με μια ταινία στο κατώτερο μέρος της λύρας ή της κιθάρας. Το παίξιμο με πλήκτρο λεγόταν πλήσσειν (ρ.)· γινόταν, επίσης, χρήση του όρου κρέκειν και κρούειν. Ο κατασκευαστής πλήκτρων λεγόταν πληκτροποιός.
|
|