Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

μέλος· τραγούδι με πανηγυρικό και σοβαρό χαρακτήρα, εκτελούμενο από χορό, με συνοδεία $αυλού*αυλός|, με ρυθμικές κινήσεις, κατά τη διάρκεια μιας πανηγυρικής πομπής, και ιδιαίτερα όταν η πομπή πλησίαζε στο ναό ή στο βωμό. Ο $Πρόκλος* (Χρηστομάθεια 10) καθορίζει ότι "ελέγετο δε προσόδιον επειδάν προσίασι τοις βωμοίς ή ναοίς· και εν τω προσιέναι, ήδετο προς αυλόν· ο δε κυρίως ύμνος προς κιθάραν ήδετο εστώτων" (ονομαζόταν προσόδιο, επειδή [τραγουδιόταν ενώ] πλησίαζαν στους βωμούς ή τους ναούς· και, πλησιάζοντας, το τραγουδούσαν με συνοδεία αυλού· και ο κύριος ύμνος τραγουδιόταν με συνοδεία κιθάρας, ενώ στέκονταν όρθιοι [ακίνητοι]). Στον Πρόκλο (έκδ. Th. Gaisford, 1832) από προφανή αβλεψία γράφεται "προσώδιον", αντί "προσόδιον". Ησ.: "προσόδιον· ωδή ύμνον θεού περιέχουσα" (προσόδιον· μια ωδή που αποτελεί [περιέχει] ύμνο προς ένα θεό)· πρβ. Αθήν. (ς', 253Β, 3): "παιάνας και προσόδια άδοντες". Κατά τον $Ηρακλείδη Ποντικό*Ηρακλείδης| (Πλούτ. Περί μουσ. 1132C, 3), τα προσόδια εισήγαγε ο $Κλονάς* ο Τεγεάτης. Προσόδια έχουν συνθέσει ο $Βακχυλίδης*, ο $Πίνδαρος* και άλλοι.