Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής

(7ος/6ος αι. π.Χ.)· διάσημος $αυλητής* και συνθέτης από το Άργος (από όπου και η επωνυμία Αργείος). Στην αρχή της σταδιοδρομίας του ήταν $αυλωδός* και συνέθεσε $ελεγείες*ελεγεία|, αλλά κατόπι στράφηκε προς την $αυλητική* τέχνη (Πλούτ. Περί μουσ. 1134G, 9). Οταν το 586 π.Χ. ο $αυλός* έγινε δεκτός για πρώτη φορά στα Πύθια, ο Σακάδας διαγωνίστηκε και κέρδισε το πρώτο βραβείο στην αυλητική· το πρώτο βραβείο στην $αυλωδική*αυλωδία| πήρε ο $Εχέμβροτος*, και στην κιθαριστική ο $Μελάμπους*. Νίκησε πάλι στην αυλητική και στα δύο επόμενα Πύθια, στα 584 και 582 π.Χ. (πρβ. Παυσ. Γ, 7, 4). Ο τάφος του υπήρχε ακόμα στην εποχή του Παυσανία (Β', 22, 9). Ο Σακάδας απέκτησε μεγάλη δόξα, γιατί καθιέρωσε στα Πύθια τον λεγόμενο $πυθικό νόμο*πυθικός νόμος|. Στον Σακάδα αποδιδόταν επίσης η εισαγωγή του $τριμερούς*τριμελής| ή $τριμελούς*τριμελής| νόμου, σύμφωνα με τον οποίο το καθένα από τα τρία μέρη του τραγουδιόταν εναλλάξ στη $δωρική*δώριος|, στη $φρυγική*φρύγιος| και στη $λυδική*λύδιος| $αρμονία* (βλ. Πλούτ. ό.π.). Ο Σακάδας τοποθετείται ανάμεσα στην αρχαϊκή και στην κλασική περίοδο της αρχαίας ελληνικής μουσικής. Βλ. Bergk PLG III, 203, ένα απόσπ. Ιλίου πέρσις. Επίσης, Η. Abort, "Sakadas", Pauly RE 45, στ. 1768-1769.