| αοιδή ιωνικός τύπος της λ. $ωδή*, που συναντάται συχνά στον Όμηρο.
(α) Η πρώτη και κύρια σημασία της ήταν τραγούδι· αλλά σήμαινε επίσης
(β) την τέχνη του τραγουδιού· Όμ. Οδ. θ 498: "ως άρα τοι πρόφρων θεός ώπασε θέσπιν αοιδήν" ("θεός καλόγνωμος πώς σου 'δωκε του τραγουδιού τη χάρη"· μτφρ. Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή).
(γ) Το τραγούδημα, η πράξη του τραγουδήματος· Όμ. Οδ. σ 304-305: "οι δ' εις ορχηστύν τε και ιμερόεσσαν αοιδήν τρεψάμενοι τέρποντο..." ("κι εκείνοι στο χορό το γύρισαν και στο γλυκό τραγούδι και περίμεναν ξεφαντώνοντας το βράδυ πότε θά'ρθει"· μτφρ. Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή).
(δ) το θέμα του τραγουδιού, η ιστορία που τραγουδιέται. Πρβ. Δημ. και LSJ (λ. αοιδή).
, ιωνικός τύπος της λ. ωδή, που συναντάται συχνά στον Όμηρο.
(α) Η πρώτη και κύρια σημασία της ήταν τραγούδι· αλλά σήμαινε επίσης
(β) την τέχνη του τραγουδιού· Όμ. Οδ. θ 498: "ως άρα τοι πρόφρων θεός ώπασε θέσπιν αοιδήν" ("θεός καλόγνωμος πώς σου 'δωκε του τραγουδιού τη χάρη"· μτφρ. Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή).
(γ) Το τραγούδημα, η πράξη του τραγουδήματος· Όμ. Οδ. σ 304-305: "οι δ' εις ορχηστύν τε και ιμερόεσσαν αοιδήν τρεψάμενοι τέρποντο..." ("κι εκείνοι στο χορό το γύρισαν και στο γλυκό τραγούδι και περίμεναν ξεφαντώνοντας το βράδυ πότε θά'ρθει"· μτφρ. Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή).
(δ) το θέμα του τραγουδιού, η ιστορία που τραγουδιέται. Πρβ. Δημ. και LSJ (λ. αοιδή).
|
|
Θησαυρός Ελληνικής Μουσικής