αλα-τούρκα, μουσική σύμφωνα με το "Λεξικό Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών `Ορων"του Αριστοτέλη Παν. Βρέλλη, οι Τούρκοι χώριζαν τα μουσικά όργανα σε "χοντρά"(καμπά σαζ) και "ψιλά"όργανα (ιντζέ σαζ). Στα πρώτα ανήκαν οι ζουρνάδες, τα νταούλια κι οι τρομπέτες που σχημάτιζαν τις στρατιωτικές μπάντες (τα "μετερανέ"). Στις μπάντες αυτές, που ήταν οργανωμένες κατά το ασιατικό πρότυπο, έπαιζαν ειδικά εκπαιδευμένοι ακόλουθοι του σουλτάνου (οι ιτσογκλάν ή αζαμογκλάν). Στην Κων/πολη οι στρατιωτικές μπάντες έπαιζαν στο ύπαιθρο το πρωί και το βράδυ. Τα "ψιλά"όργανα τα έπαιζαν στους κλειστούς χώρους των σεραγιών. `Ετσι διαμορφώθηκε το Συγκρότημα κλασικής (εθνικής) τουρκικής μουσικής (το "φασίλ"), το οποίο επικράτησε να λέγεται "αλα-τούρκα"μουσική και το οποίο έχει μεγάλη ομοιότητα με την ελλ. κουμπανία σχηματιζόμενο από νάι, κεμάν, ούτι, ταμπουρά, κανονάκι, ντέφι, και τραγουδιστή. ,
|
|