GREEK MUSIC THESAURUS

(Οδησσός 1900 - Αθήνα 1938):βιολιστής και συνθέτης (γόνος του εμπόρου Γιώργου Αντωνακάκη και της Γαλλίδας Μαρίας Μαραί από τη Λυών). ?ρχισε μαθήματα βιολιού από μικρός. Το 1916 τελείωσε το Γυμνάσιο και γράφτηκε στο Παν/μιο της Οδησσού. Το 1917 πέθανε ο πατέρας του. Το 1919, μετά την αυτοκτονία της μητέρας του, ήρθε από τη Ρωσία ορφανός πρόσφυγας (με τον μικρό αδελφό του Τάσο) και εγκαταστάθηκε στα Χανιά, συνεχίζοντας μουσικές σπουδές στο Ωδείο Χανίων. Παράλληλα εργαζόταν στην αγγλική Εταιρεία "`Ιστερν"(«Eastern Company»). Πήρε πτυχία βιολιού και θεωρητικών με ?ριστα (καθηγητές του οι Α. Αλμπέρτης και Κ. Σφακιανάκης). Το 1929 παντρεύτηκε την Αικατερίνη Παλαιολόγου, από την οποία απέκτησε 2 γιους (τον Γιώργο:1931 και τον Δημήτρη:1933). Το 1930 ανέλαβε καθηγητής βιολιού και θεωρητικών στο "Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων", κινούμενος δραστήρια για τη δημιουργία μικρής Συμφωνικής Ορχήστρας και αναλαμβάνοντας τη θέση του εξάρχοντος αυτής της Ορχήστρας. Παράλληλα έπαιρνε συμπληρωματικά μαθήματα βιολιού από τον Αχιλλέα Δ. Γέροντα, που ήταν τότε εγκαταστημένος στο Ρέθυμνο. Επίσης μετέφρασε από τα ρωσικά τη "Θεωρία της Μουσικής". `Ομως τον Σεπτέμβριο 1934 η Εταιρεία του τον μετέθεσε στο Ηράκλειο. Εκεί δίδαξε στο Παράρτημα του Ελληνικού Ωδείου και με τους Λ. Αλεξίου, Β. Νουφράκη και Χρήστο Μιστίλογλου δημιούργησε το "Κρητικό κουαρτέτο"(1934-37). Τέλος. στις αρχές του 1938 μετατέθηκε στην Αθήνα, όπου τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου πέθανε (από σύντομη ασθένεια) στην ακμή της δημιουργικότητάς του. Έγραψε έργα για πιάνο («Suite miniature» op.2, «Τραγούδια δίχως λόγια» op.3,  «Quatres menuets» op.4, «8 παραλλαγές σε θέμα του Righini» op. 9), έργα για τραγούδι και πιάνο («Νανούρισμα» και «Στοχασμοί» για μεσόφωνο και πιάνο op. 1, «Tango» op. 6, «Ελεγείον για τενόρο και πιάνο» op. 8, Ballade «Ο Τρελλός» για βαρύτονο και πιάνο op. 18, Romance «Οι νεκροί» 1919), τη "Reverie d' automne"για βιολί και πιάνο (op 7,1919), τη λυρική σκηνή "Οι κλεμμένοι"(op 5,1927), το κουαρτέτο εγχ. "in modo dorico"(op 17,1936, ίσως επηρεασμένος από το ομότιτλο έργο του Ρεσπίγκι που γράφτηκε το 1924) και πολλές διασκευές γνωστών κλασικών έργων για ορχ. εγχόρδων ή για μικρά σύνολα μουσικής δωματίου. Σ' αυτές τις διασκευές εντάσσονται και ορισμένα τραγούδια του Δημητρίου Ρoδίου που το 1934 ενορχηστρώθηκαν από τον Αντωνακάκη για φλάουτο, χορωδία και ορχ. εγχόρδων.