GREEK MUSIC THESAURUS

οικογένεια διάσημων προπολεμικών τραγουδιστών της οπερέτας. Ο Νίκος Αφεντάκης, είχε γλυκύτατη φωνή τενόρου και πάντοτε πρωταγωνίστησε και αναδείχτηκε επίσης αρκετές φορές ως θιασάρχης. Το 1909, στην αρχή της σταδιοδρομίας του, προσλήφθηκε από τον Ι. Παπαϊωάννου και έπαιξε στις οπερέτες «Μαμζέλ Νιτούς» και «Γρεναδιέροι», πρώτα στην Πάτρα και κατόπιν στην Αθήνα (Θέατρο «Αλάμπρα»). Το 1910 εμφανίστηκε με τον ίδιο θίασο τόσο στην «Γκέισσα» του Τζόουνς (σε περιοδεία στη Σμύρνη) όσο και στον «Κόμη του Λουξεμβούργου» του Λέχαρ (με τους Γ. Δράμαλη, Σπ. Τριχά, κ.ά.). Το 1911, πάλι σε περιοδεία με τον Παπαϊωάννου, τραγούδησε στην οπερέτα του `Αισλερ «`Ερως πριγκίπων» (Κων/πολις). Η συνεργασία του με την «Ελληνική Οπερέτα» συνεχίστηκε και κατά τα επόμενα χρόνια, ενώ το 1915 εμφανίστηκε στην οπερέτα «Πικ-Νικ» του Θ. Σακελλαρίδη (μαζί με την `Ελλη Αφεντάκη). Το 1916 έπαιξε στη «Μοντέρνα καμαριέρα» του Ν. Χατζηαποστόλου. Ερμήνευσε επίσης τον λοχία Σεντερλή στη μουσική κωμωδία των Θ. Σακελλαρίδη-Ν. Λάσκαρη «Η πρόθυμος χήρα» (με πρωταγωνίστρια την Ουρανία Καζούρη). Η σύζυγός του υψίφωνος Ελλη Αφεντάκη (το γένος Χόφμαν) γεννήθηκε στην Κων/πολη το 1896. Διέθετε ωραία φωνή, ηθοποιία και αξιομνημόνευτη ομορφιά. `Ετσι για πολλά χρόνια δέσποσε στη μουσική Σκηνή (ως πρωταγωνίστρια και θιασάρχις) ερμηνεύοντας ιδανικά ηρωίδες της ελλ. και της ξένης Οπερέτας (λέγεται ότι προς τιμήν της ο Κονδύλης διέταξε να ονομάσουν ένα δρόμο της Αθήνας "οδό `Ελλης"!). Ακολουθεί ο βαρύτονος Βασίλειος Αφεντάκης (αδελφός του Νίκου Αφεντάκη), που ήταν πολύτιμος συνεργάτης των προηγουμένων παίζοντας μαζί τους με επιτυχία. Επίσης, συνεργάστηκε κατά καιρούς με την «Ελληνική Οπερέτα» του Ι. Παπαϊωάννου. Το 1911 πήρε μέρος στην οπερέτα του `Αισλερ «`Ερως πριγκίπων» (με τον θιασάρχη και τους Γ. Δράμαλη, Σπ. Μηλιάδη, Ι. Πρινέα, κ.ά.). Το 1915, συνεργάστηκε με τον ίδιο θίασο (που λειτουργούσε τότε με την επωνυμία «`Οπερα-Οπερέτα:`Ενκελ, Παπαϊωάννου»). Με αυτόν το θίασο τραγούδησε στην «Πριγκίπισσα της Σάσωνος» του Σπ. Σαμάρα και στην «`Ασπρη Τρίχα» του Διον. Λαυράγκα. Στη συνέχεια εμφανίστηκε στο Θέατρο «Παπαϊωάννου», στις οπερέτες «Η νύφη του Συντάγματος», «Αγόρι ή Κορίτσι;» και «Οι θεατρίνοι». Την εποχή εκείνη στον Θίασο Οπερέτας μετείχαν και οι:Μελπομένη Κολ(λ)υβά, Σπύρος Μηλιάδης, Ουρανία Καζούρη, Μιχαήλ Κοφινιώτης, κ.ά. Αργότερα ο Βασίλειος Αφεντάκης έπαιξε και στον ελλ. κινηματογράφο («Δολάρια και όνειρα» του `Ιωνα Νταϊφά, 1955, κ.λπ.). Πέθανε το 1964. Τα 3 προαναφερόμενα και γνωστότερα μέλη της Οικογένειας Αφεντάκη πολλές φορές συνεργάστηκαν στη Σκηνή` διαθέτουμε μάλιστα στο Αρχείο μας πρόγραμμα από παράσταση της «Ελληνικής Οπερέτας `Ελλης Αφεντάκη» στην Κέρκυρα (20.1.1925), όπου παρουσιάζεται εκεί για πρώτη φορά η «Περουζέ» και παίζουν:τον μεν επώνυμο ρόλο η `Ελλη Αφεντάκη, τον δε «Θάνο» ο Νίκος Αφεντάκης. Συμμετέχει επίσης ως «Βασιλιάς των τσιγγάνων» και ο Βασίλης Αφεντάκης. Εκτός αυτών, υπάρχουν όμως και άλλα μέλη της Οικογένειας Αφεντάκη που τίμησαν τα φώτα της μουσικής ράμπας. Για παράδειγμα, ο Δημήτριος Αφεντάκης, που γεννήθηκε το 1878 και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (1917). Συνεργάστηκε με την «Ελληνική Οπερέτα» του Ι. Παπαϊωάννου και με τους θιάσους που κατάρτιζαν τα μέλη της Οικογένειας Αφεντάκη. Αναφέρεται, οτι το 1916 έπαιξε στη «Μοντέρνα καμαριέρα» του Ν. Χατζηαποστόλου (Θέατρο «Παπαϊωάννου») και ότι το 1917 συνέπραξε στην οπερέτα «Αγόρι ή Κορίτσι;». Τέλος, ο αείμνηστος ιστορικός του Ελλ. Θεάτρου Γιάννης Σιδέρης αναφέρει και τον Μ. Αφεντάκη, που υπήρξε μέλος του θιάσου της «Ελληνικής Οπερέτας» το 1911 και το 1914. (Αρκετά από τα στοιχεία του λήμματος προέρχονται από το πολύτιμο βιβλίο του Θεόδωρου Έξαρχου «`Ελληνες Ηθοποιοί--Αναζητώντας τις ρίζες –Από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι το 1899», Τόμος Πρώτος, Εκδόσεις «Δωδώνη», 1995).