Δρακίδη ΕιρήνηΕκλεκτή Αλεξανδρινή βιολονίστα του 20ού αι., με καταγωγή από τη Ρόδο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Μάρως Φιλίππου, έμαθε γράμματα στη γενέτειρά της Αλεξάνδρεια (ελληνικά κατ' οίκον και γαλλικά στη M`ere de Dieu) και ως βιολονίστα εμφανίστηκε σε μικρή ηλικία σε Εκδηλώσεις του Συλλόγου "Αισχύλος-Αρίων". Σε ηλικία 13 ετών πήγε στις Βρυξέλλες για να σπουδάσει βιολί στο Εθνικό Ωδείο του Βελγίου. Μετά από σπουδές 4 ετών, απεφοίτησε με `Αριστα, παίρνοντας επίσης το βραβείο (που ήταν ένα παλιό βιολί) στον Διαγωνισμό "δεξιοτεχνίας"(virtuosite') της Βασίλισσας Ελισάβετ. Παράλληλα μελέτησε αρμονία, σύνθεση και διεύθυνση ορχ. με τον δ/ντή του Ωδείου Λεόν Ντυμπουά. Αναγνωρίστηκε ως υφηγήτρια στο Ωδείο των Βρυξελλών και έμεινε να διδάξει 2 χρόνια. Κατόπιν ίδρυσε Μουσική Σχολή (πρώτα στο Κάιρο και μετά στο Σπόρτιγκ). Ως σολίστ έδωσε συναυλίες, έπαιξε σε ραδιοφωνικές εκπομπές και γύρισε δίσκους φωνογράφου. Στις 15.10.1948 έδωσε αξιοσημείωτο ρεσιτάλ στον «Παρνασσό» (με τη σύμπραξη του Κ. Κυδωνιάτη). Ενδεικτικό της αξίας της αποτελεί το ακόλουθο ποίημα, που της έγραψε ο Κ. Παλαμάς, όταν τον επισκέφθηκε στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1936:
"Μ`ε τ`ην μεγαλωσύνη του τ`ην θηλυκι`α
μιλ~α μεσ' τ`α σοφ`α σου χέρια [αντρίκιο τ`ο βιολ`ι σου
κα`ι κάνει τ`ην |απλ`η μου κατοικι`α θαυματουργ`η
βραγι`α το~υ παραδείσου,
μ`ε πύρωνε σ`ε χρόνια παλλαϊκ`α
μ`ε νέα ζωντάνεια |η μουσικ`η ψυχ`η σου.
Μ`α π~ως τ`α χρόνια α[υτ`α μυστηριακ`α
κα`ι μ`ε τ`ο {ιδιο θάμπος τ{αζησα μαζ`ι σου
[απ`ο τ`ην |ωρα πο`υ {ακουσα, @ω γλυκειά,
μ`ε τ`ην [αγάπη ]ο ποιητ`ης πο`υ τ`η γενν~α
μεσ' τ`α σοφ`α σου χέρια ν`α μιλε~ι ξαν`α
μ`ε τ`ην μεγαλωσύνη του τ`η θηλυκι`α
τ`ο [αρρενωπ`ο βιολ`ι σου!
,