GREEK MUSIC THESAURUS

Από τους αρχαιότερους χριστιανικούς ύμνους, προερχόμενος από διήγηση του προφήτη Ησαΐα (κεφ. ΣΤ, 3), που άκουσε ο ίδιος τις ουράνιες δυνάμεις να τον απευθύνουν στο Θεό:" Αγιος, αγιος, ]αγιος Κύριος Σαβαώθ ...". Συμπεριλαμβάνεται σε όλες τις αρχαίες και μεταγενέστερες Λειτουργίες, ενώ ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος σε αρκετά σημεία του έργου του αναφέρει ότι το να ψάλλεται ο αγγελικός αυτός ύμνος είναι πλεονέκτημα που ανήκει στους Χριστιανούς "κατά χάριν". Σ' αυτόν τον ύμνο, που παρεμβάλλεται στην ευχή της αγίας αναφοράς της Λειτουργίας, συνάπτονται τόσο ο ύμνος των 4 ζώων (αποκαλυπτικών συμβόλων) των 4 Ευαγγελιστών, που υπάρχουν στην "Αποκάλυψη"του Ιωάννη:"} Αγιος, αγιος, αγιος Κύριος ]ο Θε`ος ]ο παντοκράτωρ, ]ο #ην κα`ι ]ο {ων κα`ι ]ο [ερχόμενος" (Απ. ε' 8) όσο και ο ύμνος των παιδιών κατά τη θριαμβευτική είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα:"] Ωσανν`α τ~?ω υ]ι~?ω Δαυίδ, ε[υλογημένος ]ο [ερχόμενος [εν [ονόματι Κυρίου`  ]ωσανν`α [εν το~ις ]υψίστοις" (Ματθ. κ.α 9 και Ιωαν. κεφ. ΙΒ 12). Σε όλες τις αρχαίες Λειτουργίες ο «επινίκιος ύμνος» ψαλλόταν με σοβαρό μέλος και σήμερα, στη Λειτουργία του Μ. Βασιλείου, χρησιμοποιείται αργό αρχαιοβυζαντινό μέλος.